Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hij rijdt geen zwarte Suzuki Swift, maar hij is wel zo gek als een deur. Met zijn aftandse ruimtepak en motorhelm waarin een microfoon/koptelefoonsetje is verstopt toert deze eenmansband uit Tucson, Arizona al een jaar of tien de wereld rond. Soms als support van de Jon Spencer Blues Explosion en soms gans alleen.
Dat zijn platen excuses zijn om opnieuw in een strak ruimtepak tussen stervelingen te gaan staan bluespunken, is evident. Hoewel die platen best aardig zijn. Dat geldt ook voor My Shit Is Perfect, de vijfde alweer van deze mysterieuze bluesman. En ditmaal brengt het vertrouwde label Voodoo Rhythm ons de trashy blues uit Arizona.
Een tijdlang denk je met behoorlijk hippe shit te maken te hebben. Zo hard en eentonig als Bob in zijn basdrummetje trapt, dat begint warempel als een vette drone te klinken. 'Mr. Sis Boom Bah' zou voor dance door kunnen gaan en dat geldt ook voor 'Bump Pow! Bump Bump Bump Pow!' Die zijweg van de eenmansblues bevalt Bob Log de derde blijkbaar nogal.
Tekstueel lijken de observaties en kreunen vooral ter meerdere eer en glorie van Bobs eigen kunnen te komen. Ze slaan als een tang op een varken en zijn dus met zekerheid rock-'n-roll. Elvis vond al dat een melkkoe hartstikke boogie was en daarmee zou Bob Log ongetwijfeld jaschuddend met zijn enorme helm instemmen.
My Shit Is Perfect doet in ieder geval precies dat wat het moet doen en dat is meer mensen enthousiast maken voor de liveshows van dit obscure fenomeen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bob-log-iii/my-shit-is-perfect/18532/
Meer Bob Log III op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bob-log-iii
Deel dit artikel: