Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Twaalf jaar hebben we moeten wachten, maar het achtste studioalbum van Blur is er eindelijk. Naar eigen zeggen hadden de bandleden tijd nodig om tot zichzelf te komen. De sfeer in de band was niet geweldig meer. Na een dik decennium aan solo- en zijprojecten vonden de heren het weer tijd om samen de studio in te duiken. The Magic Whip is het fijne resultaat.
Want eerlijk is eerlijk, twaalf jaar geen Blur heeft de mannen hoorbaar goed gedaan. Op The Magic Whip is een hernieuwde focus te horen. Een concentratie en consistentie die op het wisselend ontvangen Think Tank uit 2003 grotendeels ontbraken. Openingsnummer en single 'Lonesome Street' klinkt als het vertrouwde Blur, uptempo en oer-Brits. Toch zijn het kalme, elektronisch getinte tracks die het album domineren. 'New World Towers' en 'My Terracotta Heart' zijn prachtige nummers, die met een warme en rijke productie zijn versterkt.
Toch is niet alles op The Magic Whip indrukwekkend. Zo is 'Ghost Ship' een wel heel gemakkelijk liedje. Maar ook op dit soort nummers houdt de plezante productie stand, zodat het nooit echt storend wordt. Het album klinkt bijzonder eenduidig en getuigt van gemeenschappelijke visie van de vier bandleden.
The Magic Whip klinkt helemaal als Blur, terwijl de productie tegelijkertijd voor een eigentijds geluid zorgt. Een pauze van twaalf jaar schept hoge verwachtingen, maar Blur maakt die verwachtingen meer dan waar. Een bijzonder indrukwekkende comeback.
http://www.kindamuzik.net/recensie/blur/the-magic-whip/25919/
Meer Blur op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/blur
Deel dit artikel: