Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Blomst is Noors voor 'bloem'. Niet echt een heftige bandnaam, maar laat je daardoor niet misleiden, want het kwartet uit Trondheim is van de ironie, getuige ook de persfoto's waarin ze zich presenteren als een stel wereldvreemde nerds van het type dat indiepop van de meest twee variant speelt. Allemaal een dwaalspoor, want Blomst speelt garasjepønk. Tenminste, dat zeggen ze zelf. Dat wekt associaties met daadwerkelijk in een garage opgenomen chaotische herrie, maar Blomst klinkt juist strak, droog en catchy. Daarom lijkt powerpop een beter label, hoewel een band als The Hives waar Blomst duidelijk goed naar geluisterd heeft toch ook wel de garage in wordt geduwd.
Naast The Hives is de andere referentie die meteen boven komt drijven Masshysteri. Net als die band uit buurland Zweden, zingt Blomst in de eigen taal. In Ida Dorthea Horpestad heeft Blomst een uitstekende leadzangeres, die venijnig klinkt, maar wel degelijk een melodie kan dragen. Voor de onvermijdelijke meezingrefreinen krijgt ze dan vaak ondersteuning van de heren.
Die meezingrefreinen zijn ook een beetje het probleem van Blomst. Niet hun kwaliteit, want muzikaal knalt dit debuut aan alle kanten: de songs zijn puntig, energiek en onweerstaanbaar catchy. Dit zou wel eens de beste powerpopplaat van het jaar kunnen blijken. Alleen dat Noors is toch wel lastig. Die blackmetalbands zingen weliswaar ook allemaal in eigen taal, maar die maken nu niet bepaald meezingers. Dat doet Blomst wel. Een track als 'Ro Deg Ned' was als hij in het Engels gezongen zou worden de nieuwe 'Hate to Say I Told You So' geweest. Laat je dus niet afschrikken en luister die plaat gewoon, want Blomst is te goed om door een taalbarrière klein te blijven.
http://www.kindamuzik.net/recensie/blomst/blomst/26138/
Meer Blomst op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/blomst
Deel dit artikel: