• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

BLK JKS | After Robots

Zuid-Afrikaanse progrock.
CD, Secretly Canadian/Konkurrent

Tekst: Sid Meuris

Publicatiedatum: 21 september 2009

De Black Jacks - zo spreek je BLK JKS blijkbaar uit - komen uit Johannesburg, in Zuid-Afrika. In 2000 richten gitaristen Lindani Buthelezi en Mpuni Mcata samen met bassist Molefi Makananise en drummer Tshepang Ramoba een proggy bandje op. In de townships is het niet relevant om van muziek te leven - zeker niet in hun genre - en jarenlang is het vechten om boven water te blijven.

Het zorgt ervoor dat ze zich vastbijten in hun muziek en behoorlijk scherp staan tegen dat ze per ongeluk ontdekt worden door globetrotter Diplo. Hij regelt een paar optredens voor hen in New York. Zo komen ze terecht bij Brandon Curtis, van Secret Machines, die hun ep Mystery produceert. Afgelopen maart moest je al heel goed uitkijken of je struikelde over de lovende recensies. Vergelijkingen met iedereen van TV on the Radio tot The Mars Volta waren niet van de lucht.

After Robots - weer met Curtis achter de knoppen - staat ongetwijfeld eenzelfde lot te wachten. Alles aan deze plaat klinkt namelijk uitstekend en ze tapt uit vele vaatjes: gitaren kraken of janken, de zang is tribaal of uiterst geëmotioneerd, de ritmes rollen of spatten open in heavy percussie-uitbarstingen. Dat alles in een interessante kruising tussen progrock - ongetwijfeld één van de witste muziekgenres - en Zuid-Afrikaanse muziek. Er zit ook jazz in, dubby geluiden, veel blazers en een snuifje van de wildere postrock.

Als alles goed zit worden die referenties overbodig en klinkt BLK JKS redelijk fenomenaal. Opener 'Molalatladi' begint als vrolijke positivomuziek, neemt gaandeweg een iets dreigender houding aan, zeker als het doorspekt wordt door snerpende gitaaruitbarstingen, en toch laat het zijn initiële spirit niet varen. 'Lakeside', enige overlever van de ep, is al even mooi, uiteraard mét gitaaruitbarsting.

Maar niet alle nummers zijn even goed uitgekiend. Soms lijkt het alsof ze niet goed weten waarheen en beginnen ze te geëxalteerd uit te freaken. In dat opzicht lijken ze ook wel wat op White Denim. Al is dit een ietsje groovier.

Maar dingen als de dreigende ska van 'Skeleton' - dat natuurlijk ook in een eruptie van gesmolten gitaarlawaai eindigt - of de ingehouden afsluiter 'Tselane' maken veel goed.

http://www.kindamuzik.net/recensie/blk-jks/after-robots/19150/
Meer BLK JKS op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/blk-jks