• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Blank Dogs | Under And Under

De spelonken van de postpunkrevival.
CD, In The Red/Konkurrent

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 31 augustus 2009

Het kon natuurlijk niet uitblijven dat ook de minimalistische, elektronische afdelingen van de new wave en postpunk weer tot leven gewekt zouden worden. En zie daar: Blank Dogs uit Brooklyn doet het op Under and Under met duistere deunen uit een ritmebox, hypernerveuze keyboardtonen en zang uit de donkerste hoek van een kerker. Dichtgesmeerd met bas- en gitaarlijnen in de beste Factory Records-traditie. De muziek lijkt verdomd veel op die van een lang vergeten naam uit het Nederwave-archief: Mekanik Kommando. Of nog obscuurder: André De Saint-Obin.

Die namen zal Mike Sniper, want hij is Blank Dogs, toch waarschijnlijk niet kennen. The Sisters Of Mercy, Public Image Limited en Cabaret Voltaire zeker wel. En hij trekt, geheel passend bij de muziek, een rookgordijn rond zichzelf op. Want hij wil niet gefotografeerd worden, vermeldt zijn naam niet bij de platen die hij uitbrengt en treedt op met een theedoek voor zijn gezicht. Straks blijkt hij gewoon George Michael te heten, en zijn we er allemaal ingetuind.

Alle gekheid maar snel op een stokje, want daarvoor is geen plaats tijdens deze rit door een muzikaal spokenhol. Met als voornaamste attractie shitgaze als aanjager over een spoor van lo-fi gothic en garagerock. Vandaar dat Blank Dogs prima past bij het rauwe label In The Red.

Sniper perst zijn manisch-depressieve teksten en stemgeluid door menig vervormer en het valt soms niet mee als luisteraar om dit vijftien songs lang vol te houden. In combinatie met het afstandelijke geluid zijn de songs op het eerste gehoor inwisselbaar, maar de geoefende dubbeltjeszoeker kan zijn hart ophalen. Bijvoorbeeld met het vroege New Order ritmetoppertje 'Face Watching', het dansen op de vulkaan in 'Tin Bird', of het verstikkend kille 'L Machine'.

Sterke en meteen ook zwakke punt van Under And Under is dat de plaat net zo goed begin jaren tachtig gemaakt kon zijn. Wie toen regelmatig naar VPRO's Spleen op de radio luisterde, waant zich bij Blank Dogs in een teletijdmachine. Voor mensen die toen nog niet geboren waren, is Under And Under een spannende stap in de spelonken van de postpunkrevival. Betreden op eigen risico, maar zeer uitdagend.

http://www.kindamuzik.net/recensie/blank-dogs/under-and-under/19080/
Meer Blank Dogs op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/blank-dogs