Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Soms, of eigenlijk vaak, is de meest voor de hand liggende stap ook de beste. Dus ging Black Mountain naar Sunset Sound in Los Angeles om het nieuwe album op te nemen - de legendarische studio waar ook de albums van The Doors, Led Zeppelin II en IV en het Rolling Stones magnum opus Exile on Main Street op tape werden gezet - om terug te komen met zijn beste plaat tot nu toe. Een plaat met precies de juiste psychedelische rocksfeer uit LA: zonnig en energiek, met schitterende vocale harmonieën, maar ook met een duistere ondertoon van bad trips en algehele decadentie.
Een slimme zet daarbij was ook het inhuren van topproducer Dave Sardy. Toetsenist Jeremy Schmidt zegt dat Sardy een liedjesfanaat is, die Black Mountain nadrukkelijk weg heeft gedreven van de lange jams. Zeer terecht, want dat was altijd de zwakke kant van de band; de muzikanten missen simpelweg de instrumentbeheersing die nodig is om op dat terrein overtuigend te zijn. Het sterkste punt, de samenzang tussen Amber Webber en Stephen McBean, is juist sterk naar voren gehaald. Schitterende psychedelische liedjes die baden in die typisch Californische gloed als 'The Way to Gone', 'Radiant Hearts' en vooral 'Rollercoaster' zijn het resultaat.
Maar dat is nog maar een deel van het verhaal. Drie keer op Wilderness Heart haalt Black Mountain ook keihard uit met ronkende Sabbathriffs en sinister huilende keyboards. Eigenlijk precies het geluid dat The Dead Weather eerder dit jaar ook al zo goed neerzette op Sea of Cowards. 'Old Fangs', 'Let Spirits Ride' en het titelnummer doen niet onder voor een toptrack van die plaat als 'Gasoline'. Uiteraard voldoet Californië niet om dat op te nemen. Daarvoor ga je naar Seattle, waar Sunn 0)))- en Borisproducer Randall Dunn de gitaren zo dik laat klinken als de stammen van de sequoia's.
Black Mountain is dan ook nog streng geweest en heeft het aantal liedjes beperkt tot tien, met een goede afwisseling tussen rustige en harde nummers. Daarmee is Wilderness Heart een van die grote zeldzaamheden in de rockmuziek geworden: een foutloze plaat, een album zonder skip-tracks. Het grootste kritiekpunt betreft dan ook niet de muziek, maar de foeilelijke hoes.
http://www.kindamuzik.net/recensie/black-mountain/wilderness-heart/20663/
Meer Black Mountain op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/black-mountain
Deel dit artikel: