http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Black Dice | Repo

Lekker kabbelende noise.
CD, Paw Tracks/Konkurrent

Tekst: Sid Meuris

Publicatiedatum: 28 juli 2009

Tussen de vlekken op de hoes van Repo kan men een aantal restanten ontwaren van wat op een jarenzestigband lijkt. Nader onderzoek wijst uit dat het om een aangepaste albumcover van fratrockers The Kingsmen gaat. Deze maakten met 'Louie Louie' zowat het ultieme statement dat met simpele garagerock te maken valt. In de bio bij deze plaat verkondigen de leukerds van Black Dice verder ook nog iets over een "roadhouse blues-band philosophy".

Het verklaart – met een beetje goede wil qua interpretatie en tussen de regels lezen – min of meer het geluid van deze plaat. Black Dice houdt het simpel, dansbaar, primair en heel erg toegankelijk. Ze doen hier niks nieuws, maar reviseren alles wat ze eerder al eens gedaan hebben en schuren daar de hoekjes en kantjes vanaf. De nummers zijn ook opvallend kort – gereduceerd tot de essentie.

Soms opereren ze op automatische piloot. 'Earnings Plus Interest' klinkt alsof ze het in vijf minuten in elkaar gedraaid hebben met GarageBand. Ze lijken hier zelfs op de Britse bigbeaters Bentley Rhythm Ace. De drie Black Dice-leden zijn dan ook dwarse ettertjes, die het ongetwijfeld zeer leuk vinden dat nogal wat fans steigerden toen ze deze plaat voor het eerst hoorden.

Want ondanks de vele lagen noise, de echo's van Throbbing Gristle (vooral in 'Chicken Shit') en de enerverende sprongetjes is dit eigenlijk een zeer aangename luisterplaat. Het is nergens extreem of uit de bocht vliegend, enorm speels en kabbelt relatief rustig voorbij. Hoe durven ze!