http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Bjørn Berge | I'm the Antipop

Hard voor genres, hokjes en gitaarsnaren.
CD, Skycap

Tekst: Ronald Besemer

Publicatiedatum: 22 februari 2007

Bjørn Berge behandelt genres en hokjes even hardhandig als zijn gitaar en het elektrische pedaal waarop zijn voet bonkt. Daarmee is de bonkige, maar tegenwoordig stijlvol geklede en gekapte Noorman een genre op zich geworden. Hij houdt zich op ergens tussen de intense Deltablues van Son House en de brute rock van Mötorhead.

Met I’m the Antipop wil de Noorse muzikant aantonen dat je met een twaalfsnarige akoestische gitaar harder kunt rocken dan met een hele band. Eigenlijk is dat waar zijn hele oeuvre om draait. Ook live laat Berge zich niet verleiden om met andere muzikanten het podium te delen. Dat hoeft ook niet, want hij klinkt al als een orkaan.

Berge is niet het type waar je graag een discussie mee aangaat, maar wil iemand hem eens vragen hoeveel van zijn furieuze coverplaten we nog moeten verstouwen voordat hij inziet dat wij allang weten dat hij harder rockt dan een gemiddeld metalbandje. Dus ook in ‘Heartbreaker’ van Led Zeppelin en al die andere bewerkingen die hier overvliegen.

Waarmee niet gezegd is dat Berge onze sympathie heeft verloren. Integendeel: lui die de boel opschudden en hokjes omvertrappen verdienen support. I’m the Antipop is bovendien een persoonlijke revanche op zijn niet zo prettige vorige plaat We’re Gonna Groove.