Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor zijn vorige album Storm trotseerde Benny Nilsen met een Sennheiser 'omnidirectional' microfoon de bulderende wind op de Zweedse kust. Op zijn nieuwe album is de toon een heel stuk serener, al zijn de donkere wolken nog altijd promiment aanwezig in Nilsens muziek.
De Zweed is sinds de jaren negentig een vaste waarde in de stal van Touch, het Britse ambientlabel dat kwaliteit boven kwantiteit stelt en onder andere snarenmanipulator Fennesz onder zijn vleugels heeft.
In tegenstelling tot die relatief beroemde Oostenrijker sampelt BJ Nilsen geen gitaren maar de natuur zelf. Voor The Short Night maakte hij veldopnames in Zweden, IJsland en op het Britse platteland. Waar hij af en toe ook aan de radio draaide. Zo duikt halverwege het album ineens een kort en verrassend weerbericht op ('Viking, Cromarty').
Nadat zijn analoge vangnet vol zit, verdwijnt de Zweed naar zijn studio om daar met stokoude filters, generatoren en stoffige tapedecks de meest prachtige harmonieën samen te stellen.
Al is de toon vaak somber en soms zelfs besmeurd met machineolie. Zoals op het duistere 'Black Light', dat klinkt als een fietstocht door het schemerende stille bos naar een geheimzinnige fabriek. Langzaam maar zeker wordt het dreunende geluid van de zware machines sterker. En sterker. Ook langs de kust op 'Finisterre' is het niet pluis.
Tegenover zoveel dreiging staat dan weer een prachtig nummer als 'Pole of Inaccessibility', waarop je de witbesneeuwde ijsschotsen in gedachte voorbij ziet drijven. Op zo'n moment heeft Nilsen wel wat gemeen met die andere ambientcomponisten uit Scandinavië: Biosphere. The Short Night is verplichte kost voor liefhebbers van het betere zweef- en vliegwerk. Maar neem wel een regenpak mee.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bj-nilsen/the-short-night/16295/
Meer BJ Nilsen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bj-nilsen
Deel dit artikel: