• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Bird Show | Green Inferno

Wat Green Inferno zo apart maakt, zijn niet alleen de langgerekte minimalistische songs. Het is het geluid ‘achter het geluid’ dat zo bijzonder is.
CD, Kranky/Konkurrent

Tekst: Remco Takken

Publicatiedatum: 18 augustus 2005

Afrikaanse duimpiano’s, of mbira’s, zijn prachtinstrumenten. Ze hebben een kalebas als klankkast en een stel lepelachtige stokjes die een zacht en warm geluid voortbrengen. Ben Vida (van de groep Town & Country) was zo verstandig dit geluid niet te samplen van een van de vele verkrijgbare Afrikaanse cd’s.

Vida leerde zelf de duimpiano bespelen. Dat doet hij veel en goed op zijn licht-experimentele album Green Inferno, uitgebracht onder de naam Bird Show. De soms waanzinnige bijgeluiden leende hij van geluidsjagers die met hun recordertjes rondliepen in Tokyo en Puerto Rico. De opnames van laatstgenoemd oord zijn afkomstig van drummer Fred Lonberg-Holm uit Chicago, een plaatsgenoot van Ben Vida.

Wat Green Inferno zo apart maakt, zijn niet alleen de langgerekte minimalistische songs. Het is het geluid ‘achter het geluid’ wat zo bijzonder is. Bij een ‘normale’ studio-opname is op z’n hoogst een beetje galm te horen, terwijl je bij een liveconcert geroezemoes en geschreeuw van het aanwezige publiek hoort. Dit hier is anders. De muziek lijkt op locatie te zijn opgenomen, maar hoe vaak je ook luistert, je kunt de klanken niet vastpinnen op een vaste plek. Vogels, pratende mensen in een vreemde taal. Zijn we in de stad of op het platteland?

Na de verschijning van deze cd is Bird Show, de naam van dit intrigerende project, een officiële bandnaam geworden. Ben Vida en Liz Payne gaan ermee op toernee. Waarom? Op een podium kan nooit de magie worden opgeroepen, die met de digitale zestiensporen opname deze mooie cd oplevert.

http://www.kindamuzik.net/recensie/bird-show/green-inferno/10315/
Meer Bird Show op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bird-show