Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bionic opent op hun tweede album met het verassend modern aandoende ‘Turn You Out’. Ian Blurton schreeuwt hysterisch, dynamiek viert hoogtij en de ritmesectie trekt alles uit de kast om te blijven boeien. Het lijkt wel emo.
Gaandeweg ontpopt Deliverance zich echter als een eigentijdse rock ‘n’ roll band met klasse. Een beproefd concept met een modern randje. De vergelijking met Queens of the Stone Age, Sunride en The Hellacopters is dan snel gemaakt. De schreeuwerige zang maakt plaats voor lekker meerstemmige refreinen, terwijl een piano het bluesy ‘Nobody to Blame’ kracht bijzet. Een landgenoot van Bionic komt voorbij in ‘Polical Song for Danko Jones To Sing’: “So baby if you don’t mind then we don’t care. I said if you don’t mine then we don’t care. Y'know I really don’t mind and we don’t care. Cause I got nothin' but time.”
Bovenal klinkt Bionic als een klok. En wordt er met het grootste gemak geflirt met blues, garage- en punkrock. De Canadezen dreigen onder te sneeuwen in de lawine van rock ‘n’ roll bands waar we al een paar jaar mee te maken hebben. Een Europese tour zou dat lot wel eens kunnen veranderen. Ondanks alle rock ‘n’ roll clichés klopt Bionic als een gezond hart.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bionic/deliverance/4855/
Meer Bionic op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bionic
Deel dit artikel: