Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op de hoes van Gone: een oude vakantiefoto van pa en ma Madden in de Grand Canyon, voordat ze waren getrouwd. Hun zoon Bill is een buitengewoon getalenteerd songwriter, maar ook een Amerikaans activist, boeddhist en prima zanger met een duidelijke hang naar het verleden.
Op dit tweede album van Madden wordt de gastheer vergezeld door de band van drummer Jimmy Chamberlin, die in het rockbandje Smashing Pumpkins speelde, en Billy Mohler. Laatstgenoemde muzikant treedt vooral op als multi-instrumentalist en producer, waardoor het album een tamelijk vol bandgeluid meekrijgt.
Mohler is er niet alleen verantwoordelijk voor dat het behoorlijk ambitieuze Gone anders klinkt dan je zou verwachten van een (onbekende) singer-songwriter, maar bij tijd en wijlen doen de songmelodieën nogal monotoon en licht gedateerd aan. Als er voor heerlijk ouderwetse country of folk was gekozen, dan was Mohlers bijdrage misschien een logische stap.
De sterke songteksten van Madden lijken echter overgoten met een dikke geluidsmuur die geurt naar de jaren '80. Neemt niet helemaal weg dat er best valt te genieten op de momenten dat Madden naar voren wordt geschoven en hij mijmert over de goede oude tijd, toen alles beter was.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bill-madden/gone/13502/
Meer Bill Madden op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bill-madden
Deel dit artikel: