Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Gitarist Bill Frisell geldt als één van de meest invloedrijke gitaristen van de afgelopen twintig jaar. Hoewel van huis uit een jazzgitarist, heeft Frisell zich vele stijlen eigen gemaakt waarmee hij uit de voeten kan in zijn talloze solo- en zijprojecten, waaronder Naked City. Dit muzikale aanpassingsvermogen, gecombineerd met een uniek gitaargeluid dat wordt gekenmerkt door gebruik van vertragingseffecten (delay) en loops, is typerend voor Bill Frisell.
Sinds jaar en dag brengt hij in verschillende bezettingen soloplaten uit. East/West is de weerslag van een recente tournee in triobezetting (gitaar, bas en drums) door de VS. East/West telt twee cd’s, aangezien Frisell met twee verschillende bezettingen op pad was: de ene cd is opgenomen aan de westkust van de VS, de andere aan de oostkust. Het echte, muzikale verschil zit ‘m niet in de bezetting, maar in de lengte van het materiaal en de manier waarop de cd’s zijn gesequenced. Op cd 1 is de gemiddelde songlengte zo’n tien minuten en krijg je het idee naar een hele, ononderbroken set te luisteren De tweede cd daarentegen bevat een aantal kortere tracks van rond de vier minuten en is duidelijk een weerslag van verschillende sets, te horen aan de manier waarop het materiaal aan elkaar is geplakt. Hiermee vullen beide cd’s elkaar mooi aan.
Wat betreft songmateriaal brengt Frisell een gevarieerde mix van stijlen en eigen materiaal, afgewisseld met covers van o.a. Bob Dylan en Johnny Cash. De muziek op East/West kent geen uitgesproken stijl: Frisell kan evengoed uit de voeten met de country van Cash, de soul van een klassieker als ‘I Heard It Through The Grapevine’ of een jazz-standard, als met het melancholieke ‘Boubacar’, waarin Afrikaanse invloeden doorklinken. De rol van zijn begeleiders is vooral dienend: het is Frisell zelf die alle ruimte krijgt om te soleren, daarbij creatief gebruik makend van zijn muzikale bagage gecombineerd met zijn effectapparatuur. De sfeer van beide cd’s is loom en ontspannen. Het tempo is uiterst kalm en de klanken van Frisell klinken vertrouwd in de oren. Frisell weet hoe hij een solo moet opbouwen en deze voor de luisteraar ook spannend houden: hij is een meester in notenkeuze. Waar de meeste gitaristen veel noten gebruiken houdt Frisell het zo kaal mogelijk, waardoor je nooit het idee hebt naar moeilijke of ontoegankelijke muziek te luisteren. Dit is muziek die iedere luisterbeurt meer details prijsgeeft, en die nog lekker in het gehoor ligt ook.
Op 11 november speelt Bill Frisell in het Bimhuis in Amsterdam, op 12 november in Lantaren – Venster in Rotterdam, samen met violiste Jenny Scheinmann en Greg Leisz op dobro/mandoline/pedal steel-gitaar.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bill-frisell/east-west-11046/11046/
Meer Bill Frisell op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bill-frisell
Deel dit artikel: