• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Benjamin Gibbard & Andrew Kenny | Home Volume 5

Amechtig naar adem happend bij pracht-epeetje en weer even helemaal thuis.
CD, Post-Parlo/Konkurrent

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 29 april 2004

Voor als er dit jaar nog eens ergens om een traantje weggepinkt moet worden voordat de pretsferen van de festivals en de langs de terrasjes voorbij trekkende meutes zomers gekleed schoon de gedachten op andere dingen brengen, is er nu nog Home Volume 5. Voor de verloren zielen onder ons zullen we maar zeggen. Zij die de CD-speler een tijd lang heilig kunnen verklaren als er wat moois langskomt. Nou, zet je maar schrap, want wat deze twee kampioenen aan dit lo-fi-project hebben afgestaan, is genoeg om een kille muzikale bries te voelen die meteen kippenvel teweeg brengt. Om vervolgens het hart minzaam te verwarmen…

Benjamin Gibbard is de frontman van Death Cab For Cutie. U weet wel, die band die met hun laatste plaat zo triomfantelijk binnengehaald werd, maar toch echt wel beter materiaal had afgeleverd met hun eerdere werk. Hoe dan ook, imponeren kan mijnheer zeker en live is het ook zijn stem die de boel aan alle kanten van extra kleur kan voorzien. Nu is hij min of meer solo, lekker ontdaan van allerlei tierelantijnen - puur. Heerlijke lo-fi akoestische gitaar, een beetje samenzang, echt zo'n kampvuursfeertje dus. Drie keer Death Cab For Cutie, eenmaal American Analog Set. Allemaal even mooi, gedragen door dat zoetwarme stemmetje dat je meteen laat wegdromen en een veilige, behaaglijke deken om je heen drapeert. Niet in het minst door de perfecte combinatie van ogenschijnlijk simpele melodieën en ijzersterke teksten. Zijn versie van het AmAnSet-nummer 'Choir Vandals' doet de eerste waterlanders opkomen. Alsof het ineens allemaal klopt, de stukjes van de muzikale puzzel op hun plekje vallen en het in alle verstilling even helemaal klopt.

Andrew Kenny is de man achter American Analog Set. Ook niet de minste, integendeel. AmAnSet speelt net als Death Cab For Cutie de sterren van de hemel. Dat komt met de ene prachtplak vinyl en weet ontroering wel erg tastbaar te maken. Kenny's stem is net een tikkeltje anders, maar ook hij weet een knus gevoel over te brengen; vol emotionele lading. Het recept is omgekeerd; Kenny speelt eenmaal Death Cab en drie keer eigen werk. En weer pakt de formule prima uit. Klein gehouden, breekbaar, iel, lekker wollig… vooral muzikaal van een ander stramien; minder popgevoelig, wat cryptischer, langzamer, zonder ook maar een moment onbehaaglijk te worden. Het is heerlijk sluimerluisteren geblazen bij Kenny. Zijn versie van Gibbard's 'Line of Best Fit' (van Death Cab For Cutie's Something About Airplanes) is met het eigen 'Church Mouse in the Church House' van uitzonderlijke klasse.

Zo wordt de drieëntwintigeneenhalve minuut ingetogen pracht van twee indietoppers in stijl afgesloten. De poëet en de slaapliedjeszanger op een schijfje gevangen. Meer kun je je niet wensen, toch? Hoe dan ook; de Home-serie is een aimabel project waarvoor Post-Parlo een mooie line-up aan indiesongwriters heeft weten te strikken.

Wat dan wel een tikkeltje steekt (het verzamelaarhart wil soms ook wat immers) is dat ze wel erg makkelijk overgaan tot herpersingen. De prachtig uitgevoerde eerste oplage is zwaar gelimiteerd en vindt meestal gretig aftrek, maar een tijdje later perst men vrolijk door met een ander hoesje… Het dilemma is zoals altijd dat het geweldig is om deze prachtmuziek met velen te kunnen delen, terwijl het semi-unieke van het eerste idee toch ook wel wat heeft; het koesteren van een klein en onbegrepen juweeltje. Dat is - u raadt het al - gezever in de marge, want de muziek spreekt en hopelijk nog lang en tot heel veel anderen: in hun eigen, veilige, zonovergoten huisjes. Even helemaal thuis.

http://www.kindamuzik.net/recensie/benjamin-gibbard-andrew-kenny/home-volume-5/5834/
Meer Benjamin Gibbard & Andrew Kenny op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/benjamin-gibbard-andrew-kenny