Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bellwether is typisch zo'n groep die veel volgelingen zou kunnen krijgen, maar dan moet er wel heel snel een publiciteitscampagne worden gestart. Waarom zijn zoveel muziekliefhebbers in de wolken met Wilco en laten ze een band als Bellwether doodeenvoudig links liggen? Waarom kijkt men ook bij alternatieve countrygroepen als Calexico en Whiskeytown niet verder dan de neus lang is?
Laten we wel wezen: na vier albums is Bellwether muzikaal flink gegroeid en heeft de band met The Stinging Nettles een plaat afgeleverd die absoluut niet onderdoet voor het werk van de populaire gasten uit het genre. Sterker nog: The Stinging Nettles is simpel gezegd een plaat van de eerste klasse en daarmee moeilijk te evenaren.
Na de hartverscheurende en een tikkeltje lome rammelcountry van de vorige keer (Seven and Six) is er sprake van een lichte koerswijziging bij Bellwether. Hoewel er geen plaat van de band hetzelfde klinkt, staat ditmaal een hecht en harmonieus groepsgeluid centraal. De weemoedige stem van zanger Eric Luoma wordt op wondermooie wijze ingelijst door de broeierige alt.country. Dit is een album dat erg hoog zou kunnen scoren in de bekende lijstjes, als men maar even de moeite zou nemen om te luisteren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bellwether/the-stinging-nettles/13137/
Meer Bellwether op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bellwether
Deel dit artikel: