Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Soms vraag je je als recensent wel af wat een groep of label wil bereiken met de toegezonden materialen. Natuurlijk is het meer dan prima om alvast een voorproefje te mogen smaken van een nieuwe plaat en een promotioneel gegeven paard op CDR is heel erg in orde. Daar dus niet van. Maar van het prachtig klinkende Bed uit Frankrijk kreeg ik dus alleen een handbeschreven CDR met een los velletje papier met tracklisting. Niets meer dan dat. Toch wel een beetje summier voor een vrijwel totaal onbekende. Maar dat allemaal doet niets af aan wat er op dat groen glimmende schijfje is achtergelaten.
Hoewel de bandnaam allerlei mogelijkheden openlaat en in combinatie met het Franse tintje misschien zelfs de gedachten doet afdwalen naar de zo bekende porno techno van Air c.s., is het verstilde, beetje jazzy geluidsbeeld van Benoit Burello een genot voor oor en ziel.
Zijn website heeft wel gelijk als deze claimt dat de muziek open, maar aanwezig is zonder agressief te worden. Experiment wordt niet geschuwd, maar is ook nergens zelfbevlekkend. Lichtvoetig gitaarwerk wordt op fijnzinnige manier door meerdere lagen heen geweven. Het resultaat, gesierd door de warme stem van multi-instrumentalist Burello, is een amalgaam dat zich kan meten met de betere producten uit Schotland (Arab Strap bijvoorbeeld) en tegelijkertijd de rokerige jazzy nachtclubsfeer in huis brengt (met Tom Waits flair). Ook ligt het geluid als geheel heel dicht aan tegen een organische versie van Bauer.
Wat Burello ook in zijn eigen bedje moge doen, zijn onder Bed uitgebracht werk is van een ijzingwekkende simplistische schoonheid. Een voorverwarmd nest waarin je weldadige rust kunt vinden, met de mooiste dromen…
http://www.kindamuzik.net/recensie/bed/spacebox/2930/
Meer Bed op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bed
Deel dit artikel: