Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Peter Baumann en Robin Koek? Hoe dan? Of, toch niet... Als het een Bureau B-release betreft, kun je er donder op zeggen dat er maar heel weinig mensen van gehoord hebben. Destijds althans. Het label brengt namelijk met de regelmaat van de klok platen uit de hoogtijdagen van de kraut naar het nu volgens de beroemde Duitse degelijkheidsnormen; lp's die in sommige gevallen zo onvindbaar zijn dat verzamelaars er kapitalen voor over hebben. Albums ook die totaal onder de radar verdwenen zijn, om daar ook voor freaks niet meer op te doemen. Wolfgang Baumann en Ata Koek (né: Köktürk) brachten in 1978 in eigen beheer hun duo-lp uit.
Kempten, Beieren was niet echt een hotspot voor de krautrock, maar misschien was dat juist de reden dat gelijkgestemden Baumann en Koek elkaar daar in de seventies ontmoetten. Al gauw werden ze verzamelaars van synths, met in hun arsenaal de ARP 2600 een Solina String-keyboard en een EKO-drummachine. Leuk spul, maar dan?
Baumann en Koek zorgen voor een intrigerend amalgaam van toen en dan. Melodielijnen die uit de Turkse folk komen, zoeken een heenkomen in zwierige synthtapijten die linea recta uit de meest futuristische Berlijnse school afkomstig lijken te zijn. Al te forse bombast, zoals Tangerine Dream en Klaus Schulze die optrekken, blijft - mede door de redelijk bescheiden omvang van het instrumentarium - uit. Daardoor krijgen de Arabische toonzettingen alle ruimte en weet het duo de spanning twee plaatkanten lang hoog te houden tussen toekomstmuziek en aloude traditionele klanken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/baumann-koek/baumann-koek/26621/
Meer Baumann/Koek op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/baumann-koek
Deel dit artikel: