Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het cliché van de vrouwelijke singer-songwriter neigt naar kruidenthee, emotioneel exhibitionisme en nerveus pianogepingel. “Tori Amos, bedankt”, zullen we maar zeggen.
Ook bij Basia Bulat gaat een aantal alarmbellen rinkelen. De naam riekt naar een opvoeding in een commune en de albumtitel Oh, My Darling naar afrekeningen met ex-vriendjes. Maar vooral het ludieke hoedje dat ze op de coverfoto draagt roept foute associaties op.
De cover is ook precies tot waar seksistisch gedachtegoed over vrouwelijke muzikale incompetentie stand kan houden, want Basia Bulat stuurt met grote souplesse om de meeste klippen heen.
De liedjes zijn lekker kort, zodat verveling geen kans krijgt. Maar die was toch al in een heel donker hoekje weggedoken na het sprankelende openingssalvo ‘Before I Knew’ en het opeenvolgende ‘I Was a Daughter’. De combinatie van opzwepend handgeklap en treurige violen laat ze klinken als de laatste mooie dag voor de herfst losbarst, een dag met van dat prachtige licht. En is het een vergissing om te denken dat ‘Birds of Paradise’ dezelfde sfeer ademt als ‘Dream a Little Dream of Me’ van Mama Cass, misschien wel het mooiste liedje allertijden?
Misschien niet, maar het is ook weer niet zo dat Oh, My Darling een verpletterende plaat is. Er staan zeker heel mooie nummers op, maar ook een stel redelijk truttige folksongs. Achtergrondmuziek voor grand cafés: het stoort niet, maar dat is omdat het de aandacht totaal niet grijpt.
Dat heeft als voordeel voor Basia Bulat dat ze ook weinig negatief gewicht in de schaal leggen voor het eindoordeel over Oh, My Darling. Dat slaat dan ook behoorlijk naar de positieve kant uit.
http://www.kindamuzik.net/recensie/basia-bulat/oh-my-darling/15870/
Meer Basia Bulat op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/basia-bulat
Deel dit artikel: