Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De kracht van de herhaling. Ach, hier zou je zo makkelijk de meest hippe cultural studies-theorieën op los kunnen laten. De artiesten realiseren zich dat ze niet meer kunnen ontsnappen uit de kapitalistische hegemonie, ze beseffen dat het tegenwoordig niet meer mogelijk is nieuwe culturele producten te vervaardigen. Dat wetende, proberen ze echter door middel van subversieve herhaling dit systeem te ondermijnen, etc. etc. etc.
Zo'n interpretatie is hier zeker mogelijk. Dit korte album is namelijk een bewerking van Caro de Computar van Opopop, wat weer een bewerking was van Wolfram's Superrecombination_sys, wat weer een bewerking was van Wojt3kk's Superrityn.ses uit 2001 - het origineel.
Dat gezegd hebbende, wat vooral opvalt zijn de extreme muzikale verschillen tussen de albums. Zo kom ik er tijdens het schrijven van deze recensie achter dat het album Musik for no Title van Freiband (dat ik hiervóór gerecenseerd heb) eigenlijk een bewerking van dit album is dat ik nu wil bespreken. Bovendien is dat album van Freiband al weer opnieuw bewerkt door Mem. Nog enigszins duidelijk?
Om hier geen scriptiethema uit te maken, zal ik me even beperken tot de release van Bartweba. Je vraagt je af hoe het Freiband gelukt is zo'n minimalistisch album als remix van dit album te produceren (toch nog zoiets als kunstzinnige vrijheid?), want wat we hier geserveerd krijgen is aardig dansvloergericht. Experimentele dansvloerelektronica met ingenieuze beatsconstructies. Denk aan een "kalere" variant van Mouse on Mars. Heel interessant, maar met 15 minuten speeltijd natuurlijk veel en veel te kort.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bartweba/superrityn-baa-rmxs-even-more-special-series-vol-4-remix-of-vol-3/4135/
Meer Bartweba op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bartweba
Deel dit artikel: