Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ik heb de laatste tijd stevig de indruk dat er in de loop der jaren hardnekkige misverstanden zijn ontstaan over wat 'lounge' nu precies is. De meeste artiesten schijnen de mening toegedaan dat het per se de wat smakeloze, onopvallende, zeker niet te geïnspireerde en in de verte naar jazz en Latin ruikende prak moet zijn die gebruikt wordt om het verwijlen op vernissages en het zich gezellig ledig houden in hippe cocktailbars en trendy restaurants op te vrolijken. Maar dan zitten zij er mijns inziens toch flink naast. Het is niet omdat lounge niet te opdringerig mag zijn dat het daarom een vrijgeleide geeft om meteen maar die grootste gemene delers uit de kast te halen. En ook sommige interpretaties van wat Latin is, beginnen nu langzaam op mijn zenuwen te werken. Latin moet een feestje onder de zon bouwen! Het is niet omdat men tonnen percussie en fluitjes in de mix gooit dat men Latin aan het maken is.
En raad eens wat Bah Samba op deze Latin Lounge Sessions doet. Juist! Want ofschoon Julian Bendall en Alice Russell in principe een duo zijn, wordt er uit hun wisselwerking toch maar weinig meer dan Latin-light geboren. Russell, die feitelijk een soulzangeres is (herinner U Quantic Soul Orchestra's versie van 4hero's 'Hold It Down'), heeft gewoon een veel te imposant stemgeluid, dat niet past bij de zuiderse sferen die ze hier pretenderen op te roepen. Zo zingt ze het openingsnummer 'Tired Little One' gewoonweg helemaal kapot. En ook op de andere nummers lijdt ze vaak aan wat wij hier ten huize Romain wel eens het Minnie Ripperton-syndroom noemen: kijk mama, ik kan opera zingen!
En dan hebben we het nog niet gehad over het originele songmateriaal: afgekookte en veel te zoete Latin (Latin moet bruisend en pikant zijn, dames en heren!) die vooral niet te veel mensen op de vlucht wil jagen met enige durf en originaliteit. En als ze dan al eens op dreef zijn, zoals bijvoorbeeld op het charmante jazz-instrumentaaltje 'Na Brasa', dan wordt na amper twee minuten het feest al stilgelegd. Begrijpe wie kan. De remixes dan misschien? Als er een Restless Soul Mix op de kaft gesignaleerd wordt weten wij ook meestal wel hoe laat het is. Tijd voor oh zo gladde house en broken beat die vooral niks mis wil doen, want ze zouden wel eens uit Londen's trendy discotheken geweerd kunnen worden. 'Rainy City', nog zo'n toonbeeld van brave en risicoloze house, vermag al evenmin ongeremd uit de hoek te komen, zo bang zijn ze allemaal om er hun chequeboek bij in te schieten. Alleen DJ Spinna probeert met zijn soulvolle, naar r&b verwijzende remix van 'It Tastes Good' tenminste íets te doen. We zeggen íets, want we hebben de Amerikaan ook reeds in betere vorm gehoord. Voor straf zou men Bah Samba moeten dwingen een lading hete Spaanse peperbollen rauw op te kauwen. Dat zal hen leren ons lastig te vallen met zulk eenvormige drab.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bah-samba/latin-lounge-session/6085/
Meer Bah Samba op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bah-samba
Deel dit artikel: