http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Audio Bullys | Generation

Weinig origineel, wel weer erg dansbaar.
CD, EMI

Tekst: Atze de Vrieze

Publicatiedatum: 30 oktober 2005

In voetbalstadions en streekdiscotheken is het een bekend verschijnsel: neem een bekende hit en plemp er een stevige beat onder. Die beat hoeft er helemaal niet bij te passen, en succes is verzekerd. Dat de werkwijze van de Audio Bullys op hun single ‘Shot You Down’ erg aan deze techniek doet denken is zoals u begrijpt geen compliment. Nancy Sinatra’s mooie liedje, recent groot gemaakt door Quentin Tarantino’s Kill Bill, was het slachtoffer. Het resultaat heeft met smaak en subtiliteit weinig te maken, maar is wel een catchy clubtrack.

Het goede nieuws dan maar? Generation kent heel wat betere tracks dan ‘Shot You Down’. Al zal de kracht van de Audio Bullys voor veel mensen tegelijk hun zwakte zijn: bonkige beats en charmante Britse verveeldheid. Dat werkte bij vlagen prima op debuutalbum Ego War, dat werkte zelfs heel goed op singles ‘We Don’t Care’ en ‘Real Life’. Op het nieuwe album Generation werkt het eigenlijk ook verbazend goed.

Dat is vooral te danken aan de beats van Tom Dinsdale. Die variëren van redelijk standaard tot ronduit aanstekelijk. Een beetje Basement Jaxx en Chemical Brothers, een beetje hiphop en garage, en flink wat ouderwetse club. En nee, hooliganhouse mogen we het niet meer noemen. Het geluid is over het algemeen iets lichter dan op Ego War, al ligt het tempo hoger. Al met al is de sound van de Bullys niet zozeer origineel, maar wel erg dansbaar. Rapper/zanger Simon Franks klinkt alsof hij zijn royalties direct heeft omgezet in wiet en alcohol, en zijn raps zijn misschien nog wel houteriger dan voorheen. Laten we het erop houden dat hij prima weet te vermaken, ondanks zijn niet overdreven talent.

In de knallende tracks op Generation is het helemaal geen probleem. Daar is de Britse nonchalance zelfs grappig. En dat soort tracks kent Generation genoeg. Het titelnummer bijvoorbeeld, en ‘I Won’t Let You Down’ en ‘All Sing Along’. Franks’ gebrabbel over ‘the brand new thing’ moeten we daarbij maar als aankleding beschouwen. De Audio Bullys blijven een stel Engelse schoffies, wiens leven zich vooral afspeelt in het weekend. En ze mogen dan soms balanceren op het randje van de platheid, voorlopig krijgen ze het voordeel van de twijfel.