http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Atlas Sound | Logos

De grens tussen Deerhunter en Atlas Sound vervaagt.
CD, Kranky / 4AD/Konkurrent

Tekst: Niek Hofstetter

Publicatiedatum: 27 oktober 2009

In een nauwelijks te bevatten tempo levert Bradford Cox, al dan niet met hulp van zijn bandmaten, de meest boeiende platen af. Was Microcastle, van zijn band Deerhunter, één van de muzikale hoogtepunten van het jaar 2008, dit jaar verscheen van diezelfde band nog de schitterende ep Rainwater Cassette Exchange. Verder werkte Cox mee aan het soloproject van Deerhunter-gitarist Lockett Pundt, dat onder de naam Lotus Plaza verscheen. Nu is er met Logos nieuw werk van Atlas Sound, oftewel die andere muzikale verschijningsvorm van Cox.

Na jarenlang in de weer geweest te zijn met taperecordertjes en andere krakkemikkige opnameapparatuur, verscheen begin 2008 Let the Blind Lead Those Who Can See but Cannot Feel; de doorbraakplaat van Atlas Sound. Cox wist op deze plaat zijn belangrijkste invloeden - ambient, postpunk en elektronica - perfect te combineren en daarbij te passen in een vorm waarvoor bij Deerhunter normaal gesproken geen ruimte of mogelijkheid is.

Op Logos, een verzameling aan hoogtepunten van verschillende opnamesessies tussen 2007 en 2009, lijkt de sfeervolle, dromerige ambient op herhaling te gaan, maar de songs zitten een stuk beter in elkaar. Had Let the Blind Lead Those Who Can See but Cannot Feel voldoende trekjes van een zijproject, Logos heeft met 'Sheila', 'Walkabout' en 'Criminals' nummers in huis, die de grens tussen Deerhunter en Atlas Sound steeds vaker doen vervagen. Het muzikale waaraan Cox zijn stroom aan oneliners ophangt, heeft op Logos meer definitie en treft daardoor vaker doel.

Ondanks dat waakt Atlas Sound voor te veel overlapping met Deerhunter. Een op samples leunende uitstap met Noah Lennox (Panda Bear / Animal Collective) werkt bijvoorbeeld verfrissend en op 'Quick Canal' trekt Cox, met hulp van Laetitia Sadier (Stereolab) in de richting van de synthipop. Ondanks deze twee uitstappen kun je Logos nauwelijks zien als een verrassing. Datgene wat Bradford Cox doet, getuigt al jaren van een hoog niveau. Het relatief compacte Logos sluit wat dat betreft perfect aan bij de stroom van Deerhunter-gerelateerde platen, waar men nu al enkele jaren van mag genieten.