Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
“Onze muziek kan je naar mijn idee het beste beluisteren aan het eind van elke dag. Als je wat dingen hebt meegemaakt en even tot rust komt.” Terwijl we de band door Brussel zien lopen, slaat de voice-over de spijker op zijn kop. Nomen est omen bij deze band, want wat moet je ’s ochtends met deze trage melancholie? Heb je dan zin om aan de dag te beginnen? ’s Avonds daarentegen is het met At The Close Of Every Day prima onthaasten van de alledaagse hectiek.
Wat als een project begon, is uitgegroeid tot een echte band. Niet alleen bracht dit Nederlandse trio drie prachtig uitgevoerde en prima ontvangen studio-albums uit, Sixteen Horsepower nam hen ook mee op hun Europese tournee. Halte Ancienne Belgique te Brussel werd vereeuwigd op de live-cd The Sound of Someone Watching Me, nu is er de gelijknamige DVD.
Aan het concert komen we zo toe, want DVD’s worden ook volgepropt met bonus features, al dan niet van de zinvolle soort. En laat At The Close Of Every Day nu eens een verdomd leuk extraatje toegevoegd hebben! Hun Walk Around Brussels with the Band geeft ook voor de niet-diehard een mooi beeld van een toerende band. Met centraal geplaatst de mooiste uitspraak van de DVD wanneer bassist Jan-Erik Stig zegt: “It seems like everyone is singing about love, about being close to the one you love, and your whole career is built on being away from the one you love.” Die fragiele balans wordt in deze korte film mooi tot uitdrukking gebracht. Of de balans tussen verveeld wachten en tijd voor nieuwe nummers, of verbazing over de prachtige prestigieuze zaal versus de slaapdronken koppen even eerder, opeengepakt in de bandcamper.
Je zou deze DVD tekort doen en de band bovendien om Dave Eugene Edwards’ bijdrage op te voeren als unique selling point. De man doet op één nummer mee, maar At The Close Of Every Day kan makkelijk op eigen benen staan. Dat wordt ruimschoots bewezen door deze grofkorrelige, bruingetinte concertregistratie. Soms sluit ik liever even de ogen, maar dat zou ik tijdens het concert ook gedaan hebben; even helemaal wegdromen.
De sprankelende, kraakheldere mix laat de show prima uitkomen. Gelukkig maar, want op het podium leeft deze emotionerende muziek nóg meer. Denk soms aan Arab Strap, denk dan aan American Analog Set, zie nu Tindersticks, voel dan Nick Cave. In het midden tussen waar het soms op lijkt, ligt At The Close Of Every Day zelf. Met een eigen, goudeerlijk gezicht.
Als ik op het eind van een werkdag eens niets te doen heb, weet ik wel wat in de DVD-speler verdwijnt. En als ik tussendoor dan toch mijn ogen open en naar het scherm staar, zie ik daar drie heel normale mannen, dichterbij dan ik ooit in een concertzaal zou zien. Waar At The Close Of Every Day toch al duchtig bezig was onder de huid te kruipen, komen ze met deze schijf nog dichterbij. Onthaasting in geluid én beeld, in optima forma.
http://www.kindamuzik.net/recensie/at-the-close-of-every-day/the-sound-of-someone-watching-me-10759/10759/
Meer at the close of every day op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/at-the-close-of-every-day
Deel dit artikel: