• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Asphyx | Death...The Brutal Way

Geef die man een standbeeld.
CD, Century Media/Suburban

Tekst: Thijs Gouwerok

Publicatiedatum: 22 juni 2009

Is het mogelijk om death metal louter op basis van de vocalen te waarderen? Voor veel buitenstaanders zijn de (koekie)monsterachtige onverstaanbare grunts nog steeds de hoofdreden om het genre niet serieus te nemen of als onluisterbaar af te doen. Metalheads zelf concentreren zich doorgaans op gitaren en beschouwen de zang eerder als sfeerverhogend extraatje dan als de cruciale factor die het in 'gewone' popmuziek vaak is. Niettemin draait het bij de herrezen Nederlandse oerdeathband Asphyx echt maar om één ding: het strottenhoofd van Martin van Drunen.

Een Amerikaanse recensent vergeleek de grunt van Van Drunen onlangs met het geluid dat een groot gewond dier voortbrengt en zijn gepatenteerde uithaal klinkt ook inderdaad zo: RRRIEAAAUUUOOOHWWW! Over zijn blazende lage grom, die met de jaren alleen maar aan zeggingskracht heeft gewonnen, hangt een - heus waar - prettig in het gehoor liggende hoge ruis, hees hijgend en wanhopig. Het roept ontzag en empathie op in plaats van afschuw, zeker ook in combinatie met zijn rijzige postuur en lange grijze manen; wolf, grizzlybeer en oude strijder ineen.

Op Death…The Brutal Way, de eerste Asphyxplaat met van Drunen sinds 1992, balanceert hij af en toe op het randje van zelfparodie (het titelnummer, 'Black Hole Storm'), maar bij metal mag dat de pret eigenlijk nooit drukken. Asphyx produceert anno 2009 nog steeds ouderwetse - maar modern geproduceerde - grofkorrelige doomy death à la generatiegenoten Obituary en Autopsy. De tempi zijn soms bijna pesterig langzaam 'snel' ('Bloodswamp') en door de lekker chaotische drums en simplistische riffs lijkt het alsof er bewust een lange neus wordt gemaakt naar de hyperdeath van de jonge garde; zie ook de albumtitel.

Voor een man als Van Drunen, die ook Pestilence, Bolt Thrower en Hail of Bullets op zijn cv heeft staan, is het huidige Asphyx toch wel een wat gewoontjes aandoende band. Die Stem mag dan nog zo indrukwekkend zijn, het album wordt hoe langer hoe trager en helaas ook saaier. De echte headbangert kén nu eenmaal niet zonder zijn kleurrijke riffgamma. Naar Van Drunen kan je echter probleemloos uren luisteren. Er is al een Duitse band naar hem vernoemd, maar geef die man alsjeblieft snel een standbeeld.

http://www.kindamuzik.net/recensie/asphyx/death-the-brutal-way/18781/
Meer Asphyx op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/asphyx