Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Arvind Kanga richt zowel zijn blik als zijn gitaar naar Maleisië en tekent met elektrische gitaar zes ongemakkelijke schetsen op cassettelint. Binnen in de gitaar rommelt het, in de stemkop zindert het en uit de gemangelde hals springen, vallen en struikelen miniatuurgeluiden, strepen, vegen en krassen. De kamer galmt in grauwe lofi-tinten mee: de weidse blik van Kanga die tegen de Hollandse muren omhoogploegt.
De niet altijd even eenvoudig te verteren stadsblues van Dirty Beaches, de snaarexcursies van Tashji Dorji en Six Organs of Admittance onder een blakerende oosterzon: Kanga passeert ze in wandeltempo. Primair gekras, zoals in veldopnames, improvisatie en ruis vanaf de rand. De monotone grondtoon van een versterker neuriet hier en daar een streep mee.
Wat valt hiervan te zeggen? De lijn tussen rechtgeaarde toonkunst en naïef gerotzooi blijkt helaas niet altijd even duidelijk te trekken. Veel beeld, veel ruis. Het één tast het ander aan en ondertussen ontstaat er een slinger in het wiel van Sri Maha Mariamman. Ineens is daar weer de mens - zittend, staand - met zijn gitaar. In zes snaren uitgekraste tekens, vreemde tekens.
http://www.kindamuzik.net/recensie/arvind-ganga/sri-maha-mariamman/26736/
Meer Arvind Ganga op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/arvind-ganga
Deel dit artikel: