http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Arthur Russell | World of Echo
Introverte plaat van afgestoft avant-gardegenie.
CD, Audika/Rough Trade
Tekst: Atze de Vrieze
Publicatiedatum: 11 januari 2005
Het jaar 2004 werd door de serieuze muziekpers uitgeroepen tot het jaar van Arthur Russell (1952-1992). Massaal werd besloten om deze veelzijdige cultfiguur onder het stof vandaan te halen en hem in het volle licht te zetten. Niet zo vreemd, want Russell wordt onder andere gezien als een van de genieën uit de New Yorkse underground van eind jaren zeventig, begin jaren tachtig, een periode waar zoals iedereen weet momenteel veel aandacht voor is. In die periode was Russell nauw betrokken bij het ontstaan van het soort gemuteerde disco waar groepen als LCD Soundsystem en Radio 4 zich rijkelijk door laten inspireren. Aan de andere kant was er ook Russell de liedjesschrijver, en Russell de klassiek geschoolde cellist, die werkte met avant-gardisten als Allen Ginsberg en Philip Glass. Tastbare bewijzen van de erkenning van dit miskende talent kwamen er vorig jaar in de vorm van de compilaties The World of Arthur Russell en Calling out of Context.
De cultus rond de figuur Arthur Russell is ongetwijfeld sterk gevoed door het feit dat zijn werk jarenlang nauwelijks te krijgen was. Zo ook World of Echo uit 1986, dat vijftien jaar niet geperst werd. Het staat bovendien onder liefhebbers bekend als een van Russells mooiste albums. Hoog tijd voor een heruitgave van dit bijzondere album. Want dat is het. Russell is zelf verantwoordelijk voor elke toon die we op de plaat horen: zang, handpercussie, cello en echo’s. Meer is er niet. Geen disco of punkfunk, maar kale liedjes. Niet voor niets worden de echo’s nadrukkelijk genoemd als instrument, want de dub-effecten en reverb over stem en instrumenten vormen de basis voor het hele album. De cellobegeleiding is minimaal en experimenteel, nadrukkelijk beïnvloed door Russells newmusic-achtergrond.
Wie World of Echo oppervlakkig beluistert zal in eerste instantie wellicht niet meer dan een geluidsbrij horen. Zich misschien wel storen aan de vele geluidsbewerkingen en de vreemde wendingen. Maar wie beter luistert, hoort de ware kracht van de muziek. Zelden heb ik zo’n introverte plaat gehoord. Och, het is een cliché, ik weet het, maar ik ontkom er niet aan het te zeggen: het is werkelijk net of Russell zijn liedjes zo je brein in zingt. Zelfs zonder hoofdtelefoon. Door de minimale en vervreemdende begeleiding worden de liedjes als het ware tot op het bot uitgekleed. Veel van de nummers zijn bovendien niet af, slechts half uitgewerkte schetsen. Soms zelfs bestaand uit flarden van verschillende liedjes. Dat, plus de sfeer van de muziek geeft je als luisteraar dan ook constant het idee stiekem de studio ingeslopen te zijn. Zo stil mogelijk, wetende dat de muzikant elk moment verschrikt en verstoord op zou kunnen kijken.
Bij dit soort heruitgaven past altijd een zekere voorzichtigheid. Overal wordt gesproken over de ongehoorde kwaliteiten van de muziek, weinigen kunnen het tegenspreken. Maar World of Echo valt bepaald niet tegen, en klinkt ook absoluut niet gedateerd. Sterker nog: het album zou zelfs nu nog vooruitstrevend genoemd mogen worden. Mooie aanwinst.
http://www.kindamuzik.net/recensie/arthur-russell/world-of-echo/8371/
Meer Arthur Russell op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/arthur-russell
Deel dit artikel: