Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is niet allemaal pais en vree met immigranten in Zweden, maar vaak zijn de verhalen relatief jubelend. Exotische Zuiderlingen zijn quotumloos welkom in het land van de Ikea, Nobelprijs en H&M, en nemen en passant hun eigen kunsten en kunnen mee.
Schoolvoorbeeld succesvolle immigrant is Aril Brikha, die als Iraniër op driejarige leeftijd met zijn ouders noordwaarts trok en sinds zijn zestiende stevig aan de technoweg timmert. In 2000 had hij met Deeparture in Time een release van formaat op Derrick Mays legendarische Transmat-label, en zeven jaar na dato is de kale Midden-Oosterling terug.
Ex Machina is de langspeler waar al maanden reikhalzend naar wordt uitgekeken, want met ep’s als Winter en Akire schudde Brikha de hele warme-technoscene met zachte hand weer helemaal wakker.
Trancemelodieën, italostrijkers, electrobeats, minimalbaslijnen, technohihats: Aril Brikha laat zich niet makkelijk categoriseren. Dat is maar goed ook, want Ex Machina biedt daardoor een gevarieerde staalkaart op het gebied van de huidige dance. Met een subliem gevoel voor kleine gebaren, impliciete climaxen, milde euforie en duidelijke emoties bekoort de langspeler een breed publiek.
Het getemperde resultaat werkt zowel in Ex Machina’s voor- als nadeel. De warmte, verleidende sluimering en constante lichtvoetigheid garanderen een plezierige luistersessie zonder scherpe randen of grove kanten. Soms wordt juist dat alleen node gemist. Even lekker hard schuren, duidelijk schreeuwen en ruw botsen zouden dan de aandacht beter én pakkender trekken.
Laten we hopen dat Brikha volgende keer wat bozer en gefrustreerder is. Kom anders als immigrant naar Nederland om aan je album te werken, Aril. Succes gegarandeerd!
http://www.kindamuzik.net/recensie/aril-brikha/ex-machina/15821/
Meer Aril Brikha op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/aril-brikha
Deel dit artikel: