Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is inmiddels zeven jaar geleden dat het Britse trio Aquasky met zijn album Bodyshock op Moving Shadow de kloof tussen breakbeat en drum 'n' bass probeerde te dichten. Die poging was aardig, maar weinig wereldschokkend. Vervolgens ging Aquasky vol goede moed verder met het produceren van dozenvol 12 inches op onder meer Moving Shadow en de vele eigen labels.
Nu, in 2006, doen de heren Dave Wallace, Kieron Bailey en Brent Newitt een nieuwe poging genres te combineren met Teamplayers, dat uitkomt op hun eigen breaksgerichte Passenger-label.
In de tussenliggende tijd is er veel veranderd: namen als Bad Company en Pendulum hebben het genre drum 'n' bass toegankelijker en melodieuzer gemaakt, terwijl de rave-georiënteerde nuschool breakbeat schaamteloos met zijn snellere soortgenoot flirt. Geen beter moment dan nu voor een definitieve hybride van de twee, moet er gedacht zijn ten huize Aquasky.
Als extra munitie voor de poging werden niet minder dan achttien andere artiesten gevraagd teamplayers van Aquasky te worden. Het resultaat is een bont spectrum namen uit zowel de breaks- als de drum 'n' bass-wereld. Onder de teamgenoten bevinden zich bijvoorbeeld de fameuze zangeres Diane Charlemagne, Meat Katie, Pendulums El Hornet, Tayo, mc Spyda, en de ravegenoten van The Breakfastaz en de Aut0b0ts.
Het resultaat is simpelweg verbluffend. De combinaties leveren een dozijn soorten elektronica op. Met Meat Katie komt er technobreakbeat uit het mengpaneel, tracks met Freq Nasty (‘Revolution’) en met Backdraft (‘What Can You Do’) gaan richting metal en crossover. De samenwerking met de Drumattic Twins levert acid en electro op, en die met The Breakfastaz (‘Good Sound’) en de Aut0b0ts (het fenomenale ‘Dreamworld’) mondt uit in twee van de beste breakbeattracks van de afgelopen maanden. Twee keer gaat Aquasky alleen aan het productieroer staan, en beide keren verschijnt drum 'n' bass. Samen met mc Spyda betekent dat het dikke planken zagende ‘Time Up’, terwijl dit met de vocalen van Big Shug en Diane Charlemagne resulteert in het atmosferische ‘Rough’.
Het is Aquasky met Teamplayers gelukt om in twaalf nummers een album met een breed en coherent geluid neer te zetten. Kenmerkend zijn de ongelofelijk goede productie en eindmix, de constant aanwezige energie, het oog voor afwisseling, en het achterwege blijven van zwakke momenten. Niettemin zal lang niet iedereen gecharmeerd zijn door het gekozen geluid. ‘Kermismuziek’ en ‘plat vermaak’ zijn vaak gehoorde klachten uit het kamp audiopuristen. Laat dat de pret niet drukken: Aquaskys aanpak en uitwerking op Teamplayers leidt tot betere resultaten op luister- én dansgebied dan menig intellectueel verantwoord muziekwerk kan realiseren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/aquasky/teamplayers/12435/
Meer Aquasky op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/aquasky
Deel dit artikel: