Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Te midden van een grote golf retrobands maakt Annihilation Time in 2005 indruk met zijn tweede full length, II. Een kwaliteitsalbum vol garagepunk, en jarenzeventigrock, dat klinkt alsof het jaren geleden ergens op de plank met veelbelovende bands is blijven liggen.
Met uitverkochte optredens in kleine zaaltjes is Annihilation Time inmiddels een gevestigde naam geworden in de underground. Het moet raar lopen wil III daar niet nog een schepje bovenop doen. De band krijgt het voor elkaar om zijn stijl verder te perfectioneren, zonder afstand te doen van zijn kenmerkende, gruizige geluid.
Graham Clise, de punkversie van een stergitarist, grijpt het hele album aan om eens flink uit te pakken. Knipogend naar onder meer Metallica, Thin Lizzy en RKL strooit hij achteloos met solootjes en riffs, met een verve die doet denken aan een livesituatie. Zijn onstuimige gitaarpartijen hebben een verslavende werking en vormen de rode draad van III. Zonder de rest van de band ook maar een strobreed in de weg te leggen.
Annihilation Time is toch vooral de band die uit z'n voegen barst van speelplezier. Een stelletje muzieknerds dat in een busje stapt om tientallen avonden achter elkaar keihard feest te vieren, gestoken in spijkerjacks en iets te vaak gewassen bandshirts. Met III is de band erin geslaagd om dat gevoel op een plaat te vangen. Net als vroeger.
http://www.kindamuzik.net/recensie/annihilation-time/annihilation-time-iii-tales-of-the-ancient-age/16962/
Meer Annihilation Time op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/annihilation-time
Deel dit artikel: