Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is ettelijke jaren geleden dat Anemone Tube van zich liet horen. Destijds werkte de jonge geluidkunstenaar samen met Christian Renou om met Transference een plaat af te leveren vol ruimte, licht en abstractie. Dream Landscape vormt samen met het dit jaar nog te verschijnen Death over China het eerste deel van wat The Suicide Series genoemd wordt; een nieuwe reeks releases die de komende jaren uit de Anemone Tubekoker zal rollen.
De eersteling vormt zelf ook een tweeluik: een kort album en een korte film. De smaakvol vormgegeven hoes voorspelt al weinig zielenheil wanneer Sartre's beroemde "L'enfer c'est les autres" tot motto dient. In amper 23 minuten stelt Anemone Tube de tolerantie van maag en trommelvliezen op de proef. Tussen een klassieke darkambientouverture en finale trekt hij van leer met pulserende golven noise en veldopnamen. Zonder één bak witteruisherrie te worden, omzwachtelt Anemone Tube de luisteraar met een indrukwekkende klankenpoel. De fluctuerende noise heeft een direct emotioneel effect in afkeer en walging, hetgeen versterkt wordt door de inzet van frequenties die ook fysiek onwillekeurig leiden tot claustrofobie en overige weinig plezante sensaties. In de film is het devies eender.
In de digitale en meedogenloze mix gaat helaas veel nuance verloren. Nu is dat ook bepaald geen onderdeel van The Suicide Series. Aanklacht noch routekaart of vingerwijzing, is de reeks verzet tegen het afschuiven van verantwoordelijkheid of schuld op een ander, het slechte of het vreemde; de mensheid is slachtoffer én dader tegelijk. Zo'n conceptueel frame bestaat bij de gratie van de afwijzing.
De hel die wij allen maken, toont Anemone Tube in zijn verzengende maximalisatie van een overweldigende veelheid aan geluid. En toch: ergens spreekt een zen-achtige boodschap door in de kalme drones op de achtergrond, ergens leeft nihilisme in de splijtende noise en ergens de feitelijke wereld in de veldopnamen; toch ook weer in ruimte en abstractie, bij vlagen. Waar die elementen furieus samenkomen, als een pact tussen Yukio Mishima en H.P. Lovecraft, is de droom, de fantasie, de realisatie zelfs van een ándere wereld dan deze helse net om het hoekje binnen handbereik.
http://www.kindamuzik.net/recensie/anemone-tube/dream-landscape/20494/
Meer Anemone Tube op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/anemone-tube
Deel dit artikel: