Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nog nooit van de man gehoord en dan gaat het vaak om een prettige verrassing. Dat klopt in dit geval volledig. Heiszenberger maakt minimale house. Maar dat is wel erg beperkt gesteld want het meest doet ’s mans muziek ons feitelijk nog denken aan Thomas Brinkmann en zijn onvolprezen Soul Center*-project. De basis betreft hier wel degelijk house maar er wordt hier vooral heel speels gedaan. Voortdurend weerklinken er gekke bewerkte stemmetjes, wordt er gecut en gepaste dat het geen aan heeft (denk Akufen) en dat heeft als voornaamste voordeel dat het nooit, maar dan echt nooit, vervelend wordt.
Onmiddellijke raakpunten zijn er met Theo Parrish en zijn zwalpende beats, met de cool van Losoul (maar Heiszenberger is iets maximaler) en met de ritmes van de Keulse School (maar daartegenover is hij dan weer minder ijl en trancerig). Verderop kwamen ons ook nog Todd Sines of Herbert voor de geest, referenties, u geeft het toe, die niet min zijn. Het meest klinkt Andreas Heiszenberger echter nog als zichzelf en dat wil wel iets zeggen in een genre waar er een absolute wildgroei aan labels en releases is. Als er enige rechtvaardigheid is gaan we van deze jongen nog horen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/andreas-heiszenberger/drum-and-bass/8869/
Meer Andreas Heiszenberger op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/andreas-heiszenberger
Deel dit artikel: