http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Anderson | Weradioanderson

Een zomers reisje dat verveelt.
CD, Volkoren/Munich

Tekst: John Min

Publicatiedatum: 12 april 2005

Anderson won onlangs de publiekprijs in de categorie Singer/Songwriter van de Grote Prijs van Nederland. Volkoren vond de akoestische new romantic-melodieën van Jeroen van der Werken en Bas van Nienes goed genoeg voor een album. Of het label daar verstandig aan deed, valt nog te bezien.

De band neemt ons in Weradioanderson mee op een zomerse reis en vertelt ons in elf, een tikkie oppervlakkige verhaaltjes wat ze beleven. Elf songs over verliefdheid, overgave, spijt, afscheid nemen, verlangen en de weg naar zelfstandigheid. De meeste songs zijn springerig, poppy, met zeer meezingbare refreinen. Het lijkt op een wonderlijk mengsel van Crowded House, Zita Swoon en labelgenoot At The Close Of Every Day. De stemmen van de jongens zijn vrij hoog, wat braaf en iets te vlak, maar ze vullen elkaar goed aan. De orgeltjes en andere toetsenelektronica zijn grappig, soms ook ronduit melig, maar nooit té. De langzame, intiemere nummers als ‘The Day You Left’ en ‘Revolves’ zijn wat betreft muzikale opbouw prima, maar missen vooral tekstuele diepgang.

In de up-temposongs stoort het niet zo. Maar Anderson bewandelt op hun zomerse reisje soms wel heel erg de platgetreden paden. “Stare at the door, you’ve passed her before, still feel the warmth of your face” (‘The Day You Left’). Ai, dit soort zinnen hebben we eerder gehoord en dan laten we de ergste clichés nog voor wat ze zijn. Anderson heeft een aardige plaat gemaakt; niets meer en niets minder. De composities van de jongens zijn zeker niet slecht, maar slechts een paar keer dringen de emoties die de jongens beschrijven echt door. De reden: te voorspelbare teksten, een irritant drumcomputertje en de te vlakke zang. Pas bij de laatste song ‘Revolver’ lijkt alles op zijn plaats te vallen en daarom zijn we toch wel erg benieuwd hoe Bas en Jeroen zich gaan ontwikkelen.