Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zuid-Amerika is naast het sambacontinent ook altijd een metalliefhebbend continent geweest. Bands als Iron Maiden en Slayer zijn altijd mateloos populair geweest in landen als Brazilië en Argentinië. Als ook Sepultura stadions gaat vullen blijkt dat het continent zelf ook een topper in het genre in huis heeft. Na Sepultura is er eigenlijk geen Zuid-Amerikaanse metalband meer zo succesvol geweest, maar dat wil uiteraard niet zeggen dat er niks gebeurt. Vooral in de marge is er een hoop aan de hand.
Uit Chili komt Ammit, een gezelschap dat zich niet druk maakt om techniek of subtiliteit. Er wordt gewoon hard en snel op los geramd en dat maakt op plaatsen best indruk. Hammer of Darkness combineert de rauwe blackmetal van Bathory met het stevigere trashwerk van bands als Kreator en Sodom. Voorman Czar Yang houdt er bovendien een levensvisie op na die weinig verschilt van die van blackmetal-kluizenaars als Malefic (Xasthur) en Judas Iscariot. Geen interviews, geen foto’s, alleen kiezelmalende riffs, lomp drumwerk en verwrongen geschreeuw. Het logge geluid van Hammer of Darkness beukt constant in op je gezonde verstand met zijn zware riffs en de uitputtende schreeuw van Yang. Het één minuut durende ‘Terrormass’ slechts onheilspellende keyboards en dof drumwerk komt dan als geroepen voordat de betonnen riffs van ‘Wrath’ weer door de luidsprekers komen knallen.
Het gaat te ver om Hammer of Darkness als het trash-broertje van Darkthrone’s Transilvanian Hunger neer te zetten, maar net als dat album is ook Hammer of Darkness een frontale botsing die het moet hebben van rauwe, lo-fi opnamemethodes en daarom juist zo charmeert. Wie maar niet kan wennen aan de Opeths van deze wereld en terug verlangt naar de begindagen van trashmetal mag dit schijfje dus absoluut niet missen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ammit/hammer-of-darkness/11691/
Meer Ammit op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ammit
Deel dit artikel: