Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dit is een immens droevig plaatje, maar wel eentje van een ongekende schoonheid. De melancholie regent werkelijk pijpenstelen in de elf songs van dit Zweedse americana-gezelschap rond zanger Olof Gidlöf. Denk Jason Molina, Neil Youngs Harvest, Iron & Wine of een gepolijste versie van ons eigen Smutfish. De droefenis van This is Where Our Hearts Collide wordt, onbedoeld natuurlijk, verergerd door zanger Gidlöf die doorlopend boven zijn ware bereik ploetert.
Gidlöf onvaste en te hoge zang staat in contrast met de fijngevoeligheid en klasse van de muzikanten om hem heen. Let je alleen op de instrumentatie dan is dit Zweedse debuut een nagenoeg perfecte plaat. De band plukt net zo gemakkelijk aan banjo’s of laat violen huilen, als dat hij een tandje bijzet en dynamisch uit de hoek komt. En zelfs als de nummers aanzwellen, blijft alles prima in balans. Wie Gidlöf kan weerstaan heeft hier een fijne cd aan.
http://www.kindamuzik.net/recensie/amandine/this-is-where-our-hearts-collide/11791/
Meer Amandine op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/amandine
Deel dit artikel: