Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Allan Holdsworth is een fijne, originele gitarist. Dat hij sinds eind jaren zeventig vooral gladde fusionmuziek speelt is van ondergeschikt belang voor iedereen die houdt van eigenaardige melodieën en een vioolachtig gitaargeluid.
Een best of-verzameling voor de a-modieuze en op constant niveau spelende Holdsworth leek me een hachelijke zaak. Echte hits heeft de man niet gehad, en een keuze uit zijn relatief beperkte live-repertoire is al te vinden op All Night Wrong uit 2002. Bevat Against the Clock dan inderdaad Holdsworths meest interessante muziek?
Als je deze dubbel-cd moet geloven, begon Holdsworths carrière in 1984. Dat is al een minpuntje. Het is dus vergeefs zoeken naar opnames van Holdsworths eerste groep Igginbottom uit 1969. Ook zijn werk als gastmuzikant of 'sideman' op baanbrekende jaren zeventig-albums met Tempest, Gong, Soft Machine, U.K. of drummer John Stevens ontbreekt. Uiteindelijk zijn het toch de platen van deze groepen waarmee Holdsworth zijn reputatie vestigt als een van de vloeiendst spelende gitaarsolisten aller tijden.
Dit discografische hiaat terzijde, komt Against the Clock toch heel dichtbij een definitieve collectie: het is een adequate samenvatting van Holdsworths solowerk. Een beginnende luisteraar moet in de winkel even luisteren naar 'Peril Premonition'. Komen de virtuoos zwevende noten na drie minuten niet binnen, dan heeft het weinig zin om verder te luisteren. Dat klinkt misschien elitair, feit is dat de klankkleur van deze muziek niet veel variaties kent. Wat je aantrekt in Holdsworths wereld, dat zijn de ongrijpbare akkoorden en de plotseling aanstormende drumroffels van mensen als Vinnie Colaiuta, Chad Wackerman of Gary Husband.
De set bevat intelligente tweedeling: de opnames met de beruchte SynthAxe gitaarsynthesizer staan apart op de tweede cd. Voor de meeste geïnteresseerden zal deze schijf de grootste verrassingen bevatten, alleen al omdat velen er jarenlang met een grote boog omheenliepen. Een compacte verzameling met allerlei verschillende sessies is dan net leuk, of in ieder geval 'interessant'. Tussen het vele volstrekt gedateerde synthesizergepriegel zijn stukken te vinden die Holdsworths engelengeluid op gitaar op een haar na benaderen. Tegenwoordig is de SynthAxe geen optie meer, vanwege de aanhoudende technische problemen tijdens live-concerten. Dat is op zich geen ramp. Tekenend genoeg zijn de twee prachtige bonustracks gespeeld op een 'normale' elektrische gitaar.
http://www.kindamuzik.net/recensie/allan-holdsworth/against-the-clock-the-best-of-allan-holdsworth/9474/
Meer Allan Holdsworth op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/allan-holdsworth
Deel dit artikel: