• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Alberta Cross | Songs of Patience

Genomineerd tot plaat van het jaar.
CD, PIAS/PIAS

Tekst: Lisa de Jongh

Publicatiedatum: 08 september 2012

Het laatste album van Alberta Cross, Broken Side of Time, werd drie jaar geleden uitgebracht en gaf de band helaas niet het succes waar ze op hoopte. Met net iets te veel verwachtingen begon de groep in 2011 met het schrijven en opnemen van Songs of Patience, niet wetende dat het einde van de band bijna in zicht was. Zanger Petter Ericson Stakee, die nota bene naar LA was verhuisd om aan het album te werken, werd ter plekke verleid door feestjes, drankjes en lange nachten. De plaat liep een fikse vertraging op, de helft van de band werd ontslagen én maar liefst vijf producers werden versleten, tot Songs of Patience de vorm kreeg die het nu heeft.

Verrassend genoeg klinkt het nieuwste kindje van Alberta Cross als een logisch en doordacht geheel, waarbij de kwaliteit eigenlijk constant torenhoog is. Te beginnen met opener 'Magnolia', waarin Ericson Stakee vol spijt zijn nachtelijke avontuurtjes overdenkt. De eenzame klanken van de drums en het ijzige stemgeluid van de zanger, die net zo moeiteloos de hoogte in gaat als Robert Harvey van The Music, nemen de luisteraar mee naar dat moment. 'Create of Gold' is daarentegen een zelfverzekerd en eigenwijs rootsrocknummer, waarbij invloeden als The Band, Neil Young en Blitzen Trapper naar boven drijven.

Een iets zorgelozer geluid kan worden gevonden in de nummers 'Lay Down' en 'Wasteland', twee absolute hoogtepunten van Songs of Patience. In de verte gaat de muziek soms richting de emotievolle gitaarpop van The Swell Season en The Veils. Halverwege ontdek je de grootste sterkte van Alberta Cross: deze band heeft de perfecte controle over de spanning in de liedjes. Het zijn simpele trucs: een gierende gitaarsolo als bridge, een ritmisch pianodeuntje onder de coupletten, en volle kracht vooruit in de refreinen. Maar voorspelbaar is het geen enkel moment, doordat Ericson Stakee's stem altijd weer een ander weggetje kiest en daarin uitblinkt. En dat zorgt ervoor dat je de nummers nog eens wil horen. En nog eens. En nog eens.

De zanger verwijst, behalve in de albumtitel en 'Magnolia', op nog meer momenten naar het moeizame albumproces. 'Money for the Weekend (Pocket Full of Shame)' gaat over het zuurverdiende bandgeld dat hij tijdens feestjes over de balk smeet, maar zelfs dat nummer wordt gebracht met een zeker optimisme. En dat maakt Songs of Patience zo mooi en in balans. De achterliggende gedachte mag dan tragisch zijn, het uiteindelijke resultaat was het meer dan waard. Want wat Alberta Cross hier aflevert is toch een van de boeiendste pareltjes die 2012 tot nog toe te bieden heeft. Alberta Cross heeft tien liedjes gemaakt die echt blijven hangen - en dat is tegenwoordig een ware kunst. Vijf volle sterren.

http://www.kindamuzik.net/recensie/alberta-cross/songs-of-patience/23182/
Meer Alberta Cross op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/alberta-cross