• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Akercocke | Words That Go Unspoken, Deeds That Go Undone

Metalmengelmoes in maatpak.
CD, Earache/Rough Trade

Tekst: Wouter Durnez

Publicatiedatum: 29 november 2005

Enkele decennia geleden was alles nog anders. Toen was Groot-Brittannië nog een natie van welopgevoede dames en gentlemen. Een politiek en economisch gewichtig land, gekenmerkt door welgemanierdheid en tucht, bolhoeden en tea time. Maar de oude luister is vervaagd. Nadat zelfs het koningshuis zich bevuilde met een waslijst aan schandaaltjes – vijandige familierelaties, met swastika’s paraderende prinsjes en ander tabloidvoer – werd het helemaal duidelijk. Die Britten zijn niet meer wat ze geweest zijn. Maar dat is buiten Akercocke gerekend.

Met Words That Go Unspoken – Deeds That Go Undone breien deze jongens – pardon, heren – een stijlvol vervolg aan hun metaalcarrière. Op muzikaal vlak gaat Akercocke verder waar de band eindigde met Leviathan. Een eclectische smeltkroes van stijlen, maar dan zodanig bewerkt dat het geheel naadloos ineen past. Het resultaat vertaalt zich in een erg gevarieerde luisterbeurt met voor elk wat wils. Brutale drumsalvo’s en onmenselijke diepe growls voor de death-liefhebber, snerpende gitaren en dito screams voor de black-fanaat, rustigere passages met heldere zang voor wie meer van progressieve rock houdt, en ga zo maar door.

Bovendien zijn de composities meer dan behoorlijk. Ingenieuze structuren worden met verrassend gevoel voor detail opgezet, waardoor een waaier aan mysterieuze, genuanceerde sferen ontstaat. Zo springt Akercocke ook heel intelligent om met de instrumenten: de ene keer nemen die erg contrasterende posities in, dan spannen ze weer samen om je trommelvliezen de oorlog te verklaren. En metaalhoofden, schrik niet, want er bleek warempel nog ruimte voor een kort electrostukje. Gedurfd, dat wel, maar helemaal niet ongepast.

En Akercocke schuwt ook de uiterlijkheden niet. Hier geen afgedragen zwarte T-shirts en jeans, of vooroorlogse lederen mantels. Akercocke hult zich zoals steeds waardig in onberispelijke maatpakjes. Ook de omslaghoes – een mysterieus aandoende zwartwitfoto – is een teken aan de wand. Alle trends dus de prullenmand in, want Akercocke doet zijn eigen ding, en doet dat nog verdomd goed ook. God Save the Queen!

http://www.kindamuzik.net/recensie/akercocke/words-that-go-unspoken-deeds-that-go-undone/11325/
Meer Akercocke op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/akercocke