Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De zon schijnt, het is druk, de stemming is achteroverleunend. De tred op de fiets is hard genoeg voor een verkoelende wind in je gezicht. De koptelefoon bedekt volledig je oren. Mensen praten zonder volume.
Behendig en vol attentie manoeuvreer je neuriënd door de massa. Het mp3spelertje in je zak speelt de vierde symfonie van Godin & Dunckel (Air): Pocket Symphony. De wereld lijkt te glimlachen.
Het trosje nog maar half opgeblazen ballonnen in de boom krijgt door de muziek een diepere betekenis. De muziek functioneert als een brug naar elders. Waar evenwichtige gesprekken worden gehouden op warme vloerkleden. Waar over de zin kan worden nagedacht in hangmatten onder paarse hemels.
Air zweeft nog altijd tussen hier en daar. Ook hun vierde symfonie verzorgt een nieuwe kijk op de realiteit. Het zichtbare geluk van het stelletje op het bankje aan het water even verderop biedt vertroosting. Het zingende jochie met krullen aan de hand van zijn moeder biedt ontroering. Het groen in de bomen is feller dan ooit en sluimerend raak je in verrukking.
Pocket Symphony is niet om naar te luisteren. Het is een vaartuig naar een parallelle sferische wereld. Je vindt er niet altijd wat je wilt en de melancholiek is af en toe verstikkend. Maar Air geeft als vanouds een benadering van geluk. Op hoorafstand, dat wel.
http://www.kindamuzik.net/recensie/air/pocket-symphony/15082/
Meer Air op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/air
Deel dit artikel: