http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Air | LateNightTales

Air leert ons: sloom is niet hetzelfde als suf.
CD, Azuli/Astral

Tekst: René Passet

Publicatiedatum: 28 september 2006

Toon me uw platenkast en ik vertel u wie u bent. Dat is kort samengevat de essentie van de langlopende LateNightTales-serie. Dit keer is het de beurt aan Parijs, waar het duo Nicolas Godin en Jean-Benoit Dunckel hun platenkast omtrekken. Tien jaar geleden is het alweer dat Airs debuutsingle ‘Modular’ verscheen, een plaat waarmee het nieuwe chillen werd ingeluid. Maar lang voor Air en de hordes loungelemmingen die achter hen aan hobbelden, bestond er al zoiets als chill.

Neem ‘Ghosts’ van Japan, een nummer dat uitkwam toen iedereen zich in het zwart kleedde en moeilijke puntschoenen droeg. Of het prachtige ingetogen ‘Come Wander With Me’ van Jeff Alexander, wellicht een van de mooiste liedjes ooit gemaakt. Hoewel anderen dat zullen vinden van ‘Loving You’ (1974) van zangeres Minnie Ripperton, later door The Orb gebruikt voor zijn eerste album. Ripperton heeft een bereik van vijf octaven en dat hoor je!

Het leuke van dit soort verzamelaars is dat je ineens veel beter begrijpt waar een groep als Air zijn sound vandaan heeft. Het blijken verstokte romantici met een hang naar vroeger (Robert Wyatt, The Cure, Nino Rota) en een uitmuntend gevoel voor harmonie. Geen moment gaat het tempo omhoog op dit album. Achttien nummers lang blijft het luieren en bankhangen. Je moet in de stemming zijn voor zoveel sloomheid, maar geloof me: sloom is niet hetzelfde als suf.