• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Aimée Povel | Vandaag

Dichtende drummer
BOEK,

Tekst: Remco Takken

Publicatiedatum: 09 maart 2006

Op het eerste gezicht een ongebruikelijke combinatie: drummen en dichten. Extra interessant dus in het kader van ‘Schrijvers En Muziek’, het thema van de Boekenweek dit jaar. Aimée Povel kennen we als de experimentele slagwerkster van het Haagse gezelschap Nimbus. Blijkens de bundel Vandaag is zij niet alleen ritmisch bezig met stokken en vellen, maar ook met de Nederlandse taal.

Een mooi voorbeeld van een teruglopend metrum, dat ook als ritmisch motief heel goed zou kunnen werken:

Soms is een vol ogenblik mateloos leeg.
Soms verloopt tijd niet.
Een moment hangt
eindeloos,
vandaag.

Natuurlijk gaat het bij een goede dichtbundel niet alleen om de ritmische kracht van de gedichten. Liefst is er een overkoepelend thema, dat voeding geeft aan allerlei originele gedachten en tot in de kleinste details uitgewerkte taalkronkels. Met de samenhang van de losse gedichten zit het wel goed. In het openingsgedicht schrijft Povel dan ook: Dit is wat ik wil, deze scherpe schittering,
geen troebele spiegeling van licht in bevaarbaar water.

De gedichten kunnen gaan over modder, of een ui als symbool van liefde in al haar rauwheid, en uienringen als tijdscyclus. Al snel komt Vandaag uit op de levenscyclus: Een jonge vrouw wordt moeder, en kijkt terug naar de vorige cyclus, waarin zij zelf dochter was. Zo draait Vandaag mee in de eeuwige kringloop van eeuwige verandering en stilstand.

Helaas worden pastelkleurige clichés en weeë sentimentaliteit niet altijd even handig vermeden, en wordt de truc van de (schijnbare) paradox regelmatig van stal gehaald: ‘Het geeft niets en het geeft het ongeefbare’, ‘waar jij nooit ophoudt, begin ik toch opnieuw’, ‘we hebben geen afspraak, zelfs dat afgesproken’.

Die sentimentaliteit past niet bij de innerlijke kracht die uit het geheel spreekt. Uiteindelijk is dit toch een bundel om naar terug te grijpen, vooral vanwege het compacte en zakelijke taalgebruik: ‘Ik draag van binnen en zelden uit’, ‘Deze weg loopt niet/ Geen vooruit en gaan’).

Wie de muziek van Aimée Povel een beetje kent, herkent niet alleen haar ritmiek in deze dichtbundel, maar ook de verstilde en tegelijkertijd een stoere, noordelijke atmosfeer. Vandaag haar werkelijke kracht.
Ik luister naar onze voetstappen
naar fijne druppels, naar een uil
naar weerstand van bladeren in hun ruis.

http://www.kindamuzik.net/recensie/aim-e-povel/vandaag/12163/
Meer Aimée Povel op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/aim-e-povel