Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Onbekend maakt onbemind? De Belgen van After All hebben onlangs alweer hun vijfde album opgenomen, maar brede bekendheid hebben ze tot nu toe nog niet vergaard. Gaat The Vermin Breed daar verandering in brengen dan? Ze werken op dit album voor het eerst samen met Harris Johns, die Kreator, Sepultura en vele andere bands van een krachtig en helder geluid heeft voorzien. De producerstoel op deze manier opvullen moet toch helpen, moet de band gedacht hebben.
En afgaande op het vette geluid dat me tegemoet komt in opener Forgotten is dit ook beslist het geval. Ik krab dan ook achter mijn oren waarom ik niet vaker van dit gezelschap heb gehoord. De heren maken een erg vette mix van thrash en speed metal, en dat ze ook echt van deze stijl houden is onmiskenbaar op dit album. De ruige riffs, de prettig in het gehoor liggende melodieën en de solopartijen van Dries en Christophe doen dit plaatje, dat negen nummers telt, vooral erg metal klinken. En zo moet het ook, zonder de momenten waarin het gas wat wordt teruggenomen uit te vlakken.
Spelbreker in het geheel is zanger Piet. Hij wil wel, maar het komt er gewoon niet lekker uit. Net alsof hij niet weet wat hij wil: heel hard schreeuwen of een melodieuze stem voor de dag halen? Nou, getuige ‘Maze of Being’ of ‘Unnamed Sorrow’ is het verstandiger om dat laatste achterwege te laten. Bij thrash metal hoort nu eenmaal een vuige, overtuigende strot waaraan het, spijtig genoeg, op The Vermin Breed ontbreekt.
After All zal daardoor niet verder komen dan het voorprogramma van bekende bands die België of Nederland aandoen. De bijgevoegde professionele video Descending Pain kan daar ook niet veel aan veranderen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/after-all/the-vermin-breed/9328/
Meer After All op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/after-all
Deel dit artikel: