Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ik moet bekennen dat ik de releases van Geoff White, de man achter Aeroc, op Force Inc., Traum, Cytrax, Morris Audio en vast nog een aantal andere labels volledig heb gemist. Daar schijnt hij zich vooral in de minimale technohoek te bevinden; je weet wel, op de grens met clicks'n cuts en zo. Dat soort dingetjes. Nu heb ik me de moeite genomen ook een aantal van die oudere releases te beluisteren, maar echt te overtuigen weet Mr. White me niet. Een beetje de categorie van "wel goed, prachtige productie ook en zo, maar toch mis ik een bepaalde urgentie." Oftewel, eigenlijk zou ik dit prachtmuziek moeten vinden, maar ik weet dat ik het na het schrijven van deze recensie nooit meer zal beluisteren.
Nu dus zijn laatste release op het Amerikaanse Ghostly-label, dat al van zich heeft laten horen door releases van Matthew Dear, Twine en natuurlijk Dabrye. Opvallend is dat de meeste recensies verwijzen naar het feit dat dit album slechts bestaat uit opgenomen en bewerkte gitaargeluiden. Alsof deze verwijzing houvast dient te bieden temidden van geluiden die niet duidelijk te categoriseren zijn. Wat iets over de klasse van het album kan zeggen, maar ook over het onsamenhangende karakter. Na dit album vijf keer beluisterd te hebben, neig ik naar de laatste inschatting. Afwisselend worden we getrakteerd op drones, gemanipuleerde gitaarlijnen en aanzetten tot schuifelende ritmes. Zeer smaakvol allemaal, maar ook een beetje saai.
http://www.kindamuzik.net/recensie/aeroc/viscous-solid/6607/
Meer Aeroc op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/aeroc
Deel dit artikel: