Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nou, je moet hem één ding nageven: die albumtitel klopt. Maar hoe is de plaat van Adam Marsland het beste te omschrijven? U kent The Late Show? Mooi. Stelt u zich de huisband voor, met die kale Paul Shaffer in het middelpunt. Leuke korte deuntjes. Adam Marsland doet daar erg aan denken, alleen klinkt zijn debuut als het homobevrijdingsfront met latente basisschooldocent Mr. Garrison uit South Park op vocalen. Het is een beetje de glamrockversie van The Beach Boys. Of een door Brian Wilson geleide Bee Gees.
Vrolijkheid troef. Dat zeker. You Don’t Know Me is zelfs zo vrolijk, dat het grappig wordt. En dat is waarschijnlijk niet de bedoeling geweest van de beste man. Marsland zorgt voor overkill met zijn opbeurende teksten. Het geheel, hoe goed deze popliedjes dan ook in elkaar mogen zitten, klinkt wat overdreven. Als Marsland zich een volgende keer weet in te houden en liedjes van dezelfde kwaliteit weet af te leveren, zie ik hem nog wel eens op een major terecht komen. Het zit er wel in, maar dit is een gemiste kans.
http://www.kindamuzik.net/recensie/adam-marsland/you-don-t-know-me/7894/
Meer Adam Marsland op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/adam-marsland
Deel dit artikel: