Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Niemand heeft er ooit van gehoord, maar de eerste plaat van A.J. Roach (niet te verwarren met A.J. Croce, de zoon van Jim Croce), Dogwood Winter uit 2003, is met rurale countrynummers als ‘December Nights’ en ‘Cold as Christmas’ een opvallend hartverwarmend debuut. Dat hij bepaald geen eendagsvlieg of geluksvogel is, bewijst de jonge Amerikaanse zanger nu met Revelation.
Als een klein kind in een speelgoedzaak, scharrelt A.J. Roach in een honderd jaar oude schatkist vol krakende country en blues. Opvallend is dat hij daarbij niet kiest voor één stijl, zoals je misschien zou verwachten. Als een hedendaagse Dylan of John Prine combineert hij moeiteloos stokoude country, blues, folk en bluegrass uit de Appalachen tot een fascinerend geheel. Ook de veelal apocalyptische songteksten blijven eveneens een volle speellengte boeien.
De ruwe en tegelijkertijd authentieke aanpak van A.J. Roach werkt ook hier wonderwel, waarbij nog maar eens bewezen is dat sommige genres nog steeds probleemloos opnieuw uitgevonden kunnen worden. Belangrijk is nog wel dat A.J. Roach op Revelation laat horen dat hij een eigengereide singer-songwriter is die zich nergens iets van aantrekt en uiteindelijk toch ook gewoon mooie liedjes maakt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/a-j-roach/revelation/14359/
Meer A.J. Roach op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/a-j-roach
Deel dit artikel: