Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Beste Paul, Ronnie, Maarten, Bart-Jan en Michiel,
Allereerst even mijn excuses: ik was jullie vergeten en daarom moesten jullie zolang wachten op deze recensie. Niet dat ik jullie E.P zo slecht vond hoor, integendeel. De kruising tussen de bombastische en zwaar aangezette rock van Muse en de emo van 'The Spirit That Guides Us' komt voor het grootste gedeelte prima uit de verf. De afwisseling van de melodieuze zang met de schreeuwende stem op de achtergrond geeft de muziek de nodige agressie mee, die ik in de rest van jullie muziek wel mis. Zouden jullie van mij nog vaker mogen doen. De tempowisselingen en de zorgvuldige opbouw van de nummers zorgen er verder voor dat jullie E.P. zowel afwisseling als spanning biedt. Wat ik wel jammer vind is de aanwezige elektronica, die erg gedateerd klinkt en niet binnen het geheel past. Volgens mij heeft jullie muziek dat helemaal niet nodig. Maar zeg nou zelf, met 60 optredens in een jaar en een zes weken lange notering in de Outlaw-41 hebben jullie deze recensie toch ook helemaal niet nodig? Blijkbaar zijn er al genoeg mensen die weten dat jullie het beste van de emo-rock vertegenwoordigen.
Vriendelijke groeten,
Rob van Leeuwen
http://www.kindamuzik.net/recensie/a-day-s-work/drowning-in-what-i-believe/7099/
Meer A Day's Work op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/a-day-s-work
Deel dit artikel: