• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

50 Cent | Before I Self Destruct

Zelfs niet pakkend meer.
CD, Aftermath/Universal

Tekst: Thomas Heerma van Voss

Publicatiedatum: 09 december 2009

De welbekende lijst topproducers, Eminem en twee zoetsappige r&b-zangers: dat is waar 50 Cent het mee doet op zijn nieuwe album Before I Self Destruct. Gastrappers heeft hij op zijn mentor na niet ingehuurd, zelfs zijn G-Unit-collega's blijven thuis, want 50 heeft wat goed te maken: hij wil na jaren van commercieel megasucces zijn straatimago weer op peil brengen.

Dit resulteert in een bedroevende hoeveelheid gangsterclichés, pistoolschoten en zelfverheerlijking, ondersteund door even voorspelbaar beatgeweld. Toegegeven, het verwachten van goede teksten bij een album van 50 is als het verwachten van goede interviews in de Playboy, maar dat zijn pogingen om hongerig te klinken constant stranden in meelijwekkend gegrom, dat is toch wel behoorlijk pijnlijk. Extra zout in de wonden is het als de enige dienstdoende gastrapper, die nota bene al jaren achteruitgaat en dit jaar met Relapse weinig indruk maakte, 50 met gemak declasseert op 'Psycho', een van de schamele lichtpuntjes.

Maar eerlijk is eerlijk: 50's muziek heeft het nooit moeten hebben van spitsvondige taalfoefjes en vernieuwende rijmschema's. Over het algemeen moet hij het hebben van pakkende producties en heeft hij daarnaast een patent op toegankelijke refreinen. Maar ook daarvan is hier allerminst sprake. De producties klinken uitgekauwd en flets, ongeacht wiens naam eronder staat, en ook de refreinen beklijven geen seconde. Soms wordt 50's inspiratieloosheid zelfs zo extreem dat hij niet verder komt dan het constant herhalen van bepaalde woorden. Neem bijvoorbeeld 'So Disrespectful', de verplichte poging om met alle collega's de vloer aan te vegen, waar 50 in het refrein niet verder komt dan: "When you cross me, I'm so disrespectful / So so so disrespectful / See! I get so disrespectful / So so so disrespectful."

Wat blijft er over van 50 Cent zonder catchy refreinen en lekkere producties? Niets. Dat was eigenlijk al bekend, maar nu het bewijs ervoor is geleverd wordt het nog pijnlijker duidelijk dan ooit tevoren. En het publiek lijkt het ook door te krijgen: sinds zijn doorbraak in 2003 waren 50's verkoopcijfers in de eerste week nog nooit zo laag als bij Before I Self Destruct. Alhoewel: met ruim 150.000 exemplaren hoeft 50 zich vooralsnog geen echte zorgen te maken. Want echt serieus werd hij toch al niet genomen.

http://www.kindamuzik.net/recensie/50-cent/before-i-self-destruct/19563/
Meer 50 Cent op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/50-cent