Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zelfspot
"Ik ben niet zozeer gefascineerd door de muziekwereld, maar het is nu eenmaal mijn leefwereld," vertelt Zinger, die door zijn moeder Rob Gallagher gedoopt is. En dus is alles wat in die wereld gebeurt, en dan vooral op het gebied van dance-cultuur, onderwerp van Earls spot. Zo handelt 'Escape from Ibiza' (van Zingers eerste album Put Your Phazers on Stun Throw Your Health Food Skyward uit 2000) over het vooral in Groot-Brittannië volledig uit de klauwen gelopen Ibiza-fenomeen, en heeft hij het in 'Best Session Ever' (van Speaker Stack Commandments) over zo'n "legendarische avond waarop alles klopt". Nooit meer zal die avond overtroffen worden: "And everyone's playing a far-out set/ Even the girl who takes coats". Wie kent het niet? Het heeft iets Spinal Tap-achtigs. "Ik lach vooral om mezelf," zegt Zinger daar zelf over. "Als ik weer van platenzaak naar platenzaak ren om 'die ene fantastische release' te pakken te krijgen waar iedereen het over heeft, dan moet ik daarom lachen. Achteraf pas, natuurlijk, als ik me al belachelijk gemaakt heb, dat dan weer wel."
Maar de spot gaat niet ten koste van de kwaliteit van Earl Zingers muziek. Tenminste, meestal niet. Op de website van het Franse D-I-R-T-Y is een opname te vinden van een Earl Zinger-optreden in de Parijse Batofar. Twintig minuten duurt het surrealistische gebeuren, dat eigenlijk de naam "concert" niet waardig is. Volgens Gallagher was dat een van de eerste Zinger-optredens, en was het eigenlijk meer een geintje dan iets anders. "Ik was toen alleen met Charlie Dark (van Attica Blues - DR) gekomen, en we deden maar wat, en behoorlijk slecht, eigenlijk." Tegenwoordig speelt hij met een volledige band waarin onder andere Palm Skin (alias Simon Richmond, die in het verleden platen uitbracht op o.a. Talkin' Loud en Mo'Wax, als Palm Skin Productions) en Ski Oakenfull (mede-bandlid in Galliano en vroeger ook actief als K-Creative). "Zo idioot als toen in de Batofar is het niet meer, ik bedoel, we doen wel idioot, maar we spelen wel gewoon goed. Gek doen om het gek doen is leuk voor een tijdje, maar daarna wil je toch iets meer." En het is waar: waren er op de eerste plaat nogal eens momenten waarop de humor verwerd tot lolligheid, staan op de opvolger bijna geen zwakke broeders.
Lekker wiegen
Het personage Earl Zinger ontstond in de tweede helft van de jaren negentig. Gallagher had zijn groep Galliano, waarmee hij in de voorhoede gespeeld had van de acid jazz-beweging, opgeheven, maar was nog altijd actief in dezelfde scene, waarin ook mensen als Gilles Peterson, presentator van het door nu-jazz-, soul-, hiphop- en broken beat-fans over de hele wereld aanbeden BBC Radio One-programma Worldwide en DJ en journalist Paul Bradshaw (o.a. Straight No Chaser) rondliepen. Aan het eind van het decennium begon hij met het uitbrengen van 7-inches op zijn eigen label Red Egyptian Records, waarvan de meeste verzameld zijn op het album The Red Egyptians by The Red Egyptians. Zinger is niet het enige personage dat zijn opwachting maakt op die single-tjes; zo is daar Lenny Costanza, zogezegd een loodgieter uit New Jersey die door een verre neef van Frank Sinatra ontdekt is en in de schaduw van deze en de andere grote crooners van de jaren zestig een redelijke boterham verdiend heeft. 'Can't Get You outa My Bed' is de laatste song die hij opnam voordat hij met pensioen ging, gebaseerd op een demo uit 1956. Maar de als een aangename standard klinkende song is natuurlijk een cover van Kylie Minogue's hit. Een ander voorbeeld is The Secret Waltz Club Band, die met 'Nothing to Do' op het album staat, een nummer afkomstig van een eerdere release op Red Egyptian, The Secret Waltz Club.
Waarmee meteen twee andere karakteristieken van Gallaghers huidige werk zijn genoemd: covers en walsen. Op het eerste Earl Zinger-album staat een verdienstelijke reggaeversie van 'Song 2' van Blur en gooit hij de zanglijn van 'My Favourite Things' uit The Sound of Music over de melodie van Badly Drawn Boys 'Once around the Block'. En op het Red Egyptians-album staat een hommage van "Al Zinger" aan Sir Coxsone Dodds Studio One-label in de vorm van 'Mr D.C', een cover van Sugar Minott, en coveren "Lyota And Carramouche" het nummer 'I Shall Be Released' van Bob Dylan. En dan de walsen. Gallagher heeft een voorliefde voor de driekwartsmaat. Zo zijn bijna alle songs op het schitterende Three Street Worlds van Two Banks Of Four, de band die hij samen met zijn eega Valerie Etienne en partner-in-crime Demus vormt, walsen, en heeft hij een complete uitgaansgelegenheid verzonnen in de vorm van The Secret Waltz Club, waaraan hij de eerdergenoemde verzamelaar heeft gewijd. Ook op Speaker Stack Commandments staan enkele walsen: 'Who Killed Saturday Night', 'Thames Crokadiles' en 'Think They All Gone Home Now'. "De drummer van 2BO4 is er onderhand ziek van," zegt Zinger erover. "Hij heeft me al meermalen gevraagd of ik niet iets in een ander ritme kan schrijven. Ik weet niet waar die voorliefde vandaan komt, maar ik vind een heerlijk ritme. Op de een of andere manier kan ik er meer in kwijt dan in een 4/4-ritme. De driekwartsmaat zweeft gewoon, je kunt er zo lekker op wiegen."
Earl Zinger is een actief baasje. Naast zijn eigen platen en zijn werk met Two Banks Of Four verschijnt hij regelmatig in gastrollen op de platen van collega's als Koop (op 'Modal Mile'), Tosca ('Wonderful') en Spaceboys ('Space Is the Place'). Daarnaast speelt hij regelmatig voor MC als Gilles Peterson ergens op de wereld zijn DJ-kunsten vertoont, en hij wil er nog wel eens een remixje hier of daar uitgooien. Bovendien gaat hij vanaf september met de Earl Zinger Band op tour. Genoeg activiteiten dus om inspiratie op te doen voor komende parodieën en andere spot. "Ik zal wel moeten, want buiten mijn werk kom ik nergens meer."
Speaker Stack Commandments is uitgebracht door !K7/PIAS
http://www.kindamuzik.net/q_and_a/article.shtml?id=6892
Meer Earl Zinger op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/earl-zinger
Deel dit artikel: