• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Kevin Drumm | Land Of Lurches

Schizofrene chaos baant zich een weg door de ruimte om vervolgens je gehoororgaan te verkrachten.
CD, Hanson

Tekst: Joris Heemskerk

Publicatiedatum: 27 augustus 2003

In The Land of Lurches schijnt de zon niet. Inktzwarte regen daalt neer uit een brandende hemel op de verschroeide aarde. Het geluid van de striemende wind laat de atmosfeer sidderen. Kevin Drumm draait aan de knoppen. Hij laat je oren niet wapperen maar genadeloos verschrompelen. Je mondhoeken krullen bevredigd maar razendsnel naar boven of zakken van angst naar beneden.

Drumm bracht met Sheer Hellish Miasma vorig jaar al een stukje hardcore noise vervormingspret. Als je die plaat de kleur wit meegeeft dan mag je Land of Lurches inktzwart noemen.

De eerste track, 'Lurch 1' noem ik hem maar gezien de nummers titelloos zijn, begint bedrieglijk rustig met redelijk monotoon geruis tot de uitbarsting zich langzaam aankondigt. Gierende elektronische wervelwinden zwellen aan. Op dreigende orkaankracht gekomen zwakken ze weer af tot uiteindelijk het ontstane gezwel in je oor zo dik wordt dat het barst. Een rotte, donkere smurrie van snerpende noise vult de ruimte en kronkelt zich een weg door je arme hoororgaan. De dag dat je Napalm Death gaat aanzetten om tot rust te komen is dan toch aangebroken. 'Lurch 1' sterft abrupt, bezwijkt aan zijn eigen verminkingen en laat een indruk achter die black metal tot sprookjesmuziek degradeert.

'Lurch 2', gaat anders van start. Boem! Meteen erop met schrijnende striemen veroorzakende kokende noise-erupties. 'Lurch 2' doet in zeven minuten wat 'Lurch 1' in zestien minuten doet. De aggressie die uit 'Lurch 2' komt is genadeloos, tijd om op adem te komen is er niet. 'Lurch 2' is ziek, ernstig ziek en in staat van ontbinding. De ijzingwekkende schreeuw van de worstelende Lurch dringt door tot in het diepst van je ziel. Na de uitbarstingen stuiteren de brokstukken de ruimte in om razendsnel naar beneden te suizen en een krater te slaan met een knal die de aarde doet sidderen. Langzaam maar onverteerbaar hard geeft de Lurch het eindelijk op en blaast zijn laatste adem uit.

'Lurch 3'. 'Lurch 3' is de rustigste van de drie. Kalm borrelend laat hij zijn vervormde gezicht zien. Lurch 3 is niet als 'Lurch 1' of '2'. 'Lurch 3' komt in de buurt van de tracks die Drumm op Sheer Hellish Miasma presenteerde. Vervormde bellen van noise die de ruimte in zweven en weer terug komen. Het is tijd om op adem te komen. 'Lurch 3' laat je even je voorhoofd afvegen. Het dertien minuten durende nummer dreint gezapig voort tegen een achtergrond van snerpende geluidsstromen.

Drumm maakt geen zomerplaat. Drumm presenteert de ultieme "sluit je in de winter op op je slaapkamer met een koptelefoon op je hoofd en je teddybeer in je hand voor als het te eng wordt"-plaat.

http://www.kindamuzik.net/mars/article.shtml?id=3859
Meer Kevin Drumm op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kevin-drumm