http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Zoot Woman

Net als op de plaat, behalve de bassiste.
03 oktober 2009, Rotown, Rotterdam

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 05 oktober 2009

Zoot Woman is een band waarvan het bekendste bandlid niet live meedoet. Stuart Price - alias Jacques Lu Cont, alias Les Rhytmes Digitales alias Thin White Duke - laat zich op het podium al een behoorlijke tijd vervangen door Jasmin O'Meara. Op het nieuwe album Things Are What They Seem is Zoot Woman dan weer Price samen met de gebroeders Blake; O'Meara wordt niet eens genoemd in het boekje.

Op het podium mogen Adam en Johnny Blake echter blij zijn dat O'Meara meedoet. Johnny is zeker geen frontman van nature. Zijn oproepen tot handklappen en rocksterrenbabbel komen stijfjes en ingestudeerd over. Adam is door strak en hard te slaan een belangrijke factor, maar zit vast achter zijn drumstel. O'Meara daarentegen springt flink op en neer over het podium, wat niet alleen contrasteert met Johnny Blakes stijve uitstraling, maar ook een fysieke prestatie mag heten gezien de rare, potentieel enkelverwoestende laarzen met smalle plateauzolen die ze aanheeft. Ze krijgt het publiek ook gemakkelijker mee dan Blake.

Nou vraagt de muziek van Zoot Woman ook niet om een uitbundige frontman en Blake zingt zijn hoge, kille zanglijnen prima. Ze zijn ook goed te verstaan dankzij het uitstekende geluid. Dat is deels zo goed omdat maar de helft van de muziek live gespeeld wordt; de rest komt uit de computer. Zo blijft het concert wel lekker strak, maar het maakt ook dat de live-ervaring niet heel anders is dan die op het album.