Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Aan het begin van een avond epische muziek moet Izah [foto onder] het doen met een muf geluid. De Tilburgse band laat zich daardoor echter niet uit het veld slaan, wat resulteert in een show die langzaam maar zeker tot een hoogtepunt komt. Met nummers van minimaal tien minuten neemt Izah de tijd om te transformeren van logge postmetal tot bombastische ritmiek.
Wolves in the Throne Room [foto boven] haalt vervolgens een maximaal resultaat uit een minimale bezetting. Slechts twee gitaristen en een drummer zijn nodig om een desolaat universum van progressieve black metal op te trekken. Het duister waarin de band optreedt wordt nauwelijks onderbroken door podiumlichten. Kaarsen en het lampje op de gitaarhals van Nathan Weaver zijn de sterren aan de hemel.
Hoe hard de drums ook aangejaagd worden, de muziek van het drietal blijft vooral allesoverheersend traag. In de grote lijnen die Wolves in the Throne Room trekt, schuilen details die zichzelf prijsgeven door eindeloze herhaling van galmende riffs, slechts onderbroken door welgemikte accenten op crashbekkens en de ijselijke gil van Nathan Weaver.
Sinds black metal wordt verrijkt met postcore-invloeden, weet het genre ook buiten het archetypische metalpubliek potten te breken. Tivoli is volgestroomd met een veelzijdig publiek dat de kille riffs met graagte over zich heen laat komen. Een enkeling weet zich geen raad met de van show elementen ontdane podiumpresentatie en slaat de boel gade met een groot vraagteken op het voorhoofd. Het merendeel gaat echter hoofdknikkend mee in de kosmische storm die van het podium blaast en wacht geduldig tot de wind gaat liggen.
http://www.kindamuzik.net/live/wolves-in-the-throne-room/wolves-in-the-throne-room-izah/20256/
Meer Wolves In The Throne Room op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wolves-in-the-throne-room
Deel dit artikel: